Για την εύκολη ανάγνωση σε κινητά, κάντε διπλό ταπ στην περιοχή της σελίδας που σας ενδιαφέρει.

Οι κόμποι του ορειβάτη


Αποποίηση Ευθύνης

Το άρθρο αυτό δεν πρέπει να θεωρείται συμβουλή ή οδηγία.
Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται η συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών που παρέχεται από τους πιστοποιημένους φορείς, για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης. Ο συγγραφέας του άρθρου αποποιείται κάθε ευθύνη στην κατανόηση, πληρότητα και ακρίβεια του περιεχομένου, όπως επίσης κάθε ευθύνη για τραυματισμούς ή ατυχήματα στα οποία εμπλέκονται αναγνώστες ή θεατές του περιεχομένου, ή εφαρμογών εξ αυτού.


                          20 Ιουλ 2016     ανανέωση Απρ 2023 
Savvas Hiker



   Οι κόμποι του βουνού, οι ναυτικοί κόμποι, και οι κόμποι ή τα δεσίματα που χρησιμοποιούνται στην ορειβασία, στην αναρρίχηση, στη διάσωση, στη σπηλαιολογία, και στη φαραγγοδιάσχιση, είναι στην ουσία μια ενιαία ενότητα. Πολλές φορές, η μια υποκατηγορία "δανείζει" στην άλλη.

   Επί της ουσίας, οι κόμποι δεν έχουν σύνορα ειδικότητας. Ανα πάσα στιγμή μπορεί να χρειαστεί οποιοδήποτε δέσιμο ή κόμπος που ως γνώση να προέρχεται από οποιονδήποτε χώρο.

    Επίσης, πως μαζεύουμε ένα σχοινί; Άλλος είναι ο τρόπος για το μεγάλο, άλλος για το μικρό, άλλος για το κορδονέτο, άλλος για τον σπάγκο. Άλλο τρόπο έχει ο ναυτικός, και άλλο ο πυροσβέστης. Οι διαφορετικοί αυτοί τρόποι δεν προέρχονται από επαγγελματική αλαζονεία αλλά τα ζητούμενα κάθε χρήσης.


Περιεχόμενα
Με αστερίσκο * είναι τα βασικότερα δεσίματα και κόμποι





   Γενικά   

    Ο γνώστης ενός κόμπου ή δεσίματος πρέπει να έχει εξοικειωθεί σε τέτοιο βαθμό μαζί του που να κατέχει και να αντιλαμβάνεται για το συγκεκριμένο:
      - Για τι είδους σχοινιά, κορδόνια, ιμάντες, είναι κατάλληλο, και με τι προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, πολλά δεσίματα δεν μπορούν να γίνουν ανάμεσα σε ανομοιόμορφα σχοινιά.
      - Τι φορτία περίπου, χοντρικά και εμπειρικά, μπορεί να δεχτεί χωρίς να λυθεί.
      - Πόσο καταπονεί το σχοινί ανάλογα τη χρήση.
      - Πόσο εύκολα γίνεται σε διάφορες συνθήκες.
      - Πόσο εύκολα μπορεί να δεθεί λανθασμένα και άρα μοιραία, ή αλλιώς, πόσο εύκολα επιθεωρείται ότι έγινε σωστά.
      - Πόσο εύκολα λύνεται από τον χρήστη μετά από μεγάλη φόρτιση ή έχοντας ακόμη φορτίο ή σε ακραίες συνθήκες.
      - Και φυσικά, οποιονδήποτε κόμπο κατέχει ένας ορειβάτης, πρέπει να έχει μελετήσει ή διδαχτεί και τον "μηχανικό τρόπο" δεσίματος. Κάθε δέσιμο ή κόμπος, εκτός από τη θεωρία, για χρήση σε συνθήκες πεδίου έχει και έναν αυτοματοποιημένο τρόπο κατασκευής που διευκολύνει να γίνεται σωστά, γρήγορα, με λιγότερες πιθανότητες λάθους, και διευκολύνει επίσης σε δύσκολες συνθήκες, πχ τη νύχτα ή με παγετό κλπ.


    Αρκετά δεσίματα και κόμποι έχουν πλέον αντικατασταθεί από ειδικές συσκευές στην αντίστοιχη χρήση, όμως η γνώση τους εξακολουθεί να είναι απαραίτητη σε όλη τους την έκταση. Θα μπορούσαμε να γράφουμε και να μιλάμε για δεσίματα και κόμπους μέρες ατελείωτες, και με σελίδες σε τόμους. Όλα αυτά λοιπόν στην ουσία μαθαίνονται μέσα από πολλές ώρες, καταρχήν στις σχολές αντικειμένου και αργότερα στο φως της λάμπας τα βράδια σε κάποιο καταφύγιο όταν υπάρχει χαλαρός χρόνος και ο ένας δείχνει στον άλλο τα κόλπα και τα προβλήματα της πράξης. Και φυσικά με επίμονη εξάσκηση μέχρι να γίνονται αυτόματα, αλλά και με τακτική συντήρηση για να μην ξεχνιούνται. Ακόμη έχω πάνω στο γραφείο μου ένα κορδόνι, που όποτε βαριέμαι, ή σκέφτομαι κάτι, το πιάνω και εκτελώ μηχανικά ένα δυό δεσίματα, όπως κάποιος θα έπαιζε ένα κομπολόι ας πούμε.

    Εμείς εδώ, για να ανταμείψουμε και τον κόπο του αναγνώστη, θα αναφέρουμε μερικά "μυστικά" που ως λεπτομέρειες συνήθως ξεχνιούνται μετά την εκπαίδευση ανάλογα την πορεία που τράβηξε ο καθένας, και επίσης, θα παραθέσουμε τους βασικούς κόμπους στις εφαρμογές. Γιατί οι κόμποι αυτοί, άλλοι είναι σημαντικοί για τις κύριες δουλειές και άλλοι σε διάφορες παραλλαγές και με εναλλακτικές ονομασίες ανάλογα την εφαρμογή, καταλαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό από το συνολικό θέμα, άρα η διατήρηση της γνώσης τους αποτελεί την απαραίτητη βάση. Σε διάφορα σημεία του κειμένου παραθέτω και αντίστοιχες ονομασίες στα αγγλικά για να διευκολύνω τον αναγνώστη να επεκταθεί στο πλούσιο υλικό που, δυστυχώς, θα βρεί κυρίως στην Αγγλική γλώσσα. Όμως να έχετε υπόψη πως ότι δεν είναι έντυπο υλικό αλλά βρίσκεται στο διαδίκτυο, τις περισσότερες φορές είναι πρόχειρα δοσμένο, και μάλιστα αφανώς, με αποτέλεσμα να είναι άλλοτε δυσνόητο και άλλοτε κρίσιμα ελλειπές χωρίς να φαίνεται ως τέτοιο.

    Ένας ακόμη λόγος αυτής της γενικής παράθεσης, σε αυτό το κείμενο, είναι για να αποφεύγουμε να κάνουμε άλλα δεσίματα και ασφαλίσεις που δεν είναι ευρέως γνωστά και διαδεδομένα. Γιατί, εκτός άλλων προβλημάτων, επιπλέον δεν θα είναι πάντα εύκολο σε όποιον μας επιθεωρήσει να εντοπίσει το λάθος. Είναι βασικός κανόνας, στο βουνό ή τέλος πάντων σε όλες τις σχετικές δραστηριότητες, βάζουμε πάντα και κάποιον άλλον να επιθεωρήσει ότι στήσαμε στο πεδίο ή φτιάξαμε επάνω μας. Παράδειγμα η πετυχημένη κατά τα άλλα παραλλαγή ασφάλισης της Καντηλίτσας με Γιοσέμιτι που λόγω διαφόρων περιβαλλοντικών συνθηκών στο πεδίο, ανθρώπινου παράγοντα και άλλων, μπορεί να γίνει λανθασμένα και μάλλον αποδεικνύεται επικίνδυνη.
 
   Τέλος, να διευκρινίσω πάλι ότι το άρθρο απευθύνεται σε αυτούς που έχουν ήδη τη σχετική γνώση, και αποσκοπεί να είναι μια μνημονική αναφορά. Για αυτό και παραλείπονται διάφορα γνωστά ή ευκόλως εννοούμενα, για παράδειγμα τα είδη και οι κατηγορίες των σχοινιών, και πολλά άλλα, αλλιώς το κείμενο θα έπρεπε να έχει μορφή και μέγεθος εγκυκλοπαίδειας, αλλά και πάλι, ακόμη και μια εγκυκλοπαίδεια σε τέτοια θέματα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη μεταβίβαση γνώσης και την εποπτεία στην πορεία της μάθησης που γίνεται στην αντίστοιχη σχολή εκπαίδευσης. Αυτά τα γνωστικά αντικείμενα είναι κρίσιμα όπως η Ιατρική, και σίγουρα κάποιος δεν μπορεί να γίνει ιατρός απλά διαβάζοντας κείμενα και βιβλία.


   Πριν ξεκινήσουμε, να πούμε:
  Κανόνας πρώτος.  Πάντα στην ελεύθερη άκρη (ελεύθερη = μη δεμένη ή μη ασφαλισμένη), οποιουδήποτε σχοινιού είναι σε χρήση, κάνουμε ένα κόμπο Οχτάρι ή Διπλόκομπο.

  Κανόνας δεύτερος.  Βάζουμε και έναν άλλον να επιθεωρήσει, εκτός από τον έλεγχο που κάναμε εμείς οι ίδιοι, ότι κόμπο, δέσιμο, μηχανισμό, ή σύστημα έχουμε στήσει, στο πεδίο ή επάνω μας.

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




  Κόμποι και δεσίματα



    Απλός κόμπος (Overhand knot)


   Ο απλός κόμπος, ο πρώτος που μάθαμε από παιδιά ακόμη. 

   Χρειάζεται σε πολλές περιπτώσεις. Συνήθως σαν απλή εκδοχή στόπερ, ή, σαν απλή ασφάλιση της ελεύθερης άκρης του σχοινιού γύρω από ένα άλλο σχοινί μετά από κάποιο κύριο κόμπο ή δέσιμο. Ο άλλος τρόπος τέτοιας ασφάλισης γίνεται με

   Επίσης, αποτελεί τη βάση για έναν αριθμό άλλων κόμπων ή δεσιμάτων που σχετίζονται με ασφάλιση, όπως ο ή το δέσιμο σχοινιού που θα ανακληθεί από απόσταση μετά τη χρήση.




    Διπλόφιογκος


   Οι χρήσεις του είναι πολλές, μια και ο απλός φιόγκος λύνεται εύκολα από μόνος του και δεν μας εξυπηρετεί.
   Πχ με διπλόφιογκο δένουμε τα κορδόνια μας στο βουνό, οποιαδήποτε κορδόνια, στα παπούτσια, στα μπατζάκια, στα παντελόνια, στα κρεμασμένα αντικείμενα αν δεν τα δέσαμε με άλλο τρόπο, κλπ.

   Μιλώντας για φιόγκους, ειδικότερα στην περίπτωση των παπουτσιών, ο παραδοσιακός τρόπος είναι αφού δέσουμε τα κορδόνια με ένα απλό φιόγκο, στη συνέχεια, δένουμε τις δύο θηλειές του φιόγκου μεταξύ τους με ένα Αυτός ο απλός συνδιασμός δένεται και λύνεται εύκολα με τα χέρια, σε όλες τις συνθήκες, αλλά από μόνος του λύνεται δύσκολα όσον αφορά μη κρίσιμα δεσίματα.




   Κόμπος Οχτάρι (Figure Eight, ή Figure 8)


   Τώρα αρχίζουμε να μπαίνουμε στα "βαθιά".

   Το οχτάρι μπορεί να είναι σαν κόμπος στην άκρη ενός σχοινιού.
   Μπορεί να είναι ο κόμπος που συνδέουμε δύο άκρες (προσοχή, ίδιων σχοινιών).
   Μπορεί να είναι ο κόμπος που δένουμε μια σταθερή θηλιά, πχ είναι ο τρόπος επιλογής που δένουμε το σχοινί στο μποντριέ στην αναρρίχηση ("περαστό οχτάρι" ή "διπλό οχτάρι"), περίπτωση στην οποία οπωσδήποτε ασφαλίζουμε την ελεύθερη άκρη. Για το περαστό οχτάρι - ή διπλό - και τη συνηθέστερη εφαρμογή του, αυτή σε μποντριέ, ένα καλό βίντεο είναι αυτό.

   Είναι από τους κόμπους που χρησιμοποιούνται και σαν στόπερ, πχ στα σκαλιά μιας ανεμόσκαλας αν στηρίζονται με τρύπες.

   Η κανονική του ονομασία είναι "κόμπος Οχτάρι". Ενώ σκέτα "Οχτάρι" ή "το Οχτάρι" ή "Ιταλικό Οχτάρι (Italian Eight)" είναι συσκευή ελέγχου του σχοινιού για ασφάλιση, καταρρίχηση, καταβίβαση. Παρόλαυτα, με τη χρήση μόνο της λέξης "Οχτάρι", στην πράξη δεν γίνεται σύγχιση μεταξύ τους.

   Κανόνας.  Πάντα στην ελεύθερη άκρη (ελεύθερη = μη δεμένη ή μη ασφαλισμένη), οποιουδήποτε σχοινιού είναι σε χρήση, κάνουμε ένα κόμπο Οχτάρι ή

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Ψαλιδιά (Clove hitch)


   Η τυπική ψαλιδιά είναι ένα πολύ καλό δέσιμο, αλλά στις περιπτώσεις που το σχοινί βρίσκεται μονίμως σε τάση, δηλαδή συνεχώς έχει κάποιο φορτίο (έστω το βάρος ενός μεγάλου σχοινιού).

   Η ψαλιδιά είναι επίσης ένας γρήγορος τρόπος ασφαλούς σταθεροποίησης μας σε ένα προσωρινό σημείο στήριξης ή ανάρτησης. Αυτή η χρήση της ψαλιδιάς είναι και η συνηθέστερη στην αναρρίχηση, πχ για αυτασφάλιση στο ρελέ. Ειδικότερα για τέτοιες χρήσεις, είναι καλό να γνωρίζετε το δέσιμο της ψαλιδιάς με το ένα χέρι πάνω σε καραμπίνερ, ο οποίος διδάσκεται στις σχολές αντικειμένου.

-  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  
Ψαλιδιά σε καραμπίνερ με το ένα χέρι   - ο τρόπος του Savvas Hiker

      Εισαγωγή
   Ο τρόπος αυτός είναι ενιαίος για όλους τους πιθανούς συνδιασμούς, προσανατολισμού της πύλης του καραμπίνερ και χεριού που μας βολεύει.  
 
  1  - Περνάμε το σχοινί από το καραμπίνερ.
Ετσι κρεμασμένο το σχοινί είναι τώρα σε δύο τμήματα. Τα τμήματα αυτά ανάλογα τον προσανατολισμό του καραμπίνερ μπορούμε να τα πούμε το ένα "πίσω", δηλαδή αυτό που είναι προς την ορθοπλαγιά (τοίχο) ή πιο μακριά από εμάς, και το άλλο "μπροστά" ή πιο κοντά σε εμάς. Έχουμε λοιπόν "πίσω σχοινί" και "μπροστά σχοινί", δίνοντας έτσι αντίστοιχη ονομασία και στις πλευρές του καραμπίνερ, "πίσω πλευρά" και "μπροστά πλευρά".
 
 
      Περιγραφή
  2  - Πιάνουμε το "πίσω" σχοινί, με όποιο χέρι μας βολεύει.
   Με τρόπο που το "μπροστά" σχοινί να βρεθεί μεταξύ του χεριού μας και της πύλης του καραμπίνερ.

  3  - Όπως κρατάμε το "πίσω", του κάνουμε μια κουλούρα (κύκλο, λούπα, τσάκιση, τσακιστή).
   Η περιέλιξη της κουλούρας πρέπει να γίνει απομακρυνόμενη από το "μπροστά" σχοινί, και το σχοινί της κουλούρας να κατευθύνεται προς την "πίσω" πλευρά.

  4  - Φέρνουμε το χέρι μας, όπως κρατάει την κουλούρα, μπροστά από το "μπροστά" σχοινί και το πάμε προς την πύλη του καραμπίνερ.

  5  - Χωρίς να αλλάξουμε κάτι, περνάμε την κουλούρα στο καραμπίνερ*.
   * το χέρι πιάνει το καραμπίνερ αντικανονικά για να φανεί η διάταξη στη φωτο

-  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  

   Σε περιπτώσεις που, σε ανοικτό σύστημα, στην ψαλιδιά δεν θα υπάρχει κανενός είδους φορτίο, πχ ούτε καν το βάρος του σχοινιού, χρησιμοποιούμε την παραλλαγή της σταυροψαλιδιάς που μένει σταθερή και χωρίς φορτίο εφόσον την έχουμε σφίξει. Πχ με σταυροψαλιδιά δένουμε ένα δεμάτι ξύλα ή άλλα αντικείμενα μαζί. Την ίδια χρησιμοποιούμε, παραλλαγμένη, και για το δέσιμο σε σταυρό δύο ξύλων ή πασάλων.

   Μια άλλη εφαρμογή παραλλαγμένης ψαλιδιάς, παράδειγμα που δείχνει και το εύρος εφαρμογών των βασικών κόμπων, είναι για εύκολη ρύθμιση στο τέντωμα των σχοινιών μιας σκηνής.




    Σταυρόκομπος (Square knot)


   Ο σταυρόκομπος είναι ένας απλός, δυνατός, και συμμετρικός κόμπος. Εύκολος στην αναγνώριση με το μάτι ότι έγινε σωστά.

   Είναι κατάλληλος μόνο για ίδια σχοινιά.
 
   Προσοχή.  Οι δύο ελεύθερες άκρες πρέπει να εξέρχονται από τον κόμπο αντίθετα μεταξύ τους στην ίδια ευθεία.
 

   Πχ με σταυρόκομπο κλείνουμε το




    Ποδόδεσμος (Sheet Bend)


   Ακόμη ένας πανάρχαιος κόμπος. Τρομακτικά απλός και όμως τόσο σοφός και αποδοτικός.

   Όταν ασφαλίζουμε τις ελεύθερες άκρες, η κάθε μία πρέπει να ασφαλίζεται πίσω πάλι στο σχοινί από το οποίο προέρχεται.
   Η ασφάλιση του Ποδόδεσμου χρειάζεται οπωσδήποτε όταν υποβάλλεται σε συνεχόμενες φορτίσεις και αποφορτίσεις, γιατί στην περίπτωση αυτή το σχοινί αρχίζει να ολισθαίνει.

   Ο ποδόδεσμος είναι καλός ακόμη και για δέσιμο μεταξύ ανόμοιων σχοινιών, τόσο στη διατομή (πάχος) όσο και στο υλικό. Πχ συνδέστε με ποδόδεσμο ένα σχοινί με ένα φουλάρι ή ένα σεντόνι.

   Σε καμία περίπτωση δεν φτιάχνουμε ποδόδεσμο κατευθείαν μεταξύ του σχοινιού ασφάλισης και του καραμπίνερ (ο ποδόδεσμος είναι τόσο αποδοτικός που μπορεί να γίνει ακόμη και αυτό) γιατί η πύλη του καραμπίνερ, αλλά και το καραμπίνερ συνολικά, θα δέχονται υπερβολικές καταπονήσεις από πλευρικά φορτία (εγκάρσια). Γενικά, επίσης, δεν ενδείκνυται η κατασκευή σταυρόκομπου κατευθείαν επάνω σε σκληρού τύπου θηλιές, πχ μεταλλικές ή άλλες.

   Μελετήστε τη διαφορά του Ποδόδεσμου από τον

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Καντηλίτσα (Βowline)


   Είναι ακόμη ένα απο τα πολλά πράγματα που μπήκαν στην ορειβασία μέσω... θαλάσσης. Πχ στα πλοία τη χρησιμοποιούσαν και για να κάθονται σε αυτήν για διάφορες εργασίες ψηλά, ή την πετούν δεμένη στην άκρη ενός σχοινιού σε κάποιον που είναι στο νερό - ή στη δική μας περίπτωση, σε κάποιον για να ασφαλιστεί άμεσα.
   Δεν είναι κατάλληλη, μόνη της, για κατευθείαν δέσιμο γύρω από τη μέση ή το στήθος κάποιου που θα κρέμεται αιωρούμενος ή που θα υποστεί μια πτώση δεμένος.

   Εδώ είναι το δέσιμο με το ένα χέρι, που είναι και ο αντίστοιχος "μηχανικός" τρόπος δεσίματος σε συνθήκες πεδίου άσχετα με το πόσα χέρια χρησιμοποιoύμε.

   Είναι, μάλλον από τα αρχαία χρόνια, ο κατεξοχήν τρόπος δεσίματος μιας σταθερής θηλιάς.

   Όσον αφορά την Καντηλίτσα, θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα μικρό βιβλίο για να συμπεριλάβουμε όλα τα σχετικά με αυτήν. Ιστορικές αναφορές. Διάφορες μορφές της. Παραλλαγές σε διάφορους λαούς ανάλογα τις χρήσεις. Τρόπους "μηχανικού" δεσίματος ανάλογα ποιος δένει τι. Και πολλά άλλα. 

   Είναι πολύ σταθερό δέσιμο αλλά υπό συνθήκες μπορεί να χαλαρώσει και για αυτό επιβάλλεται, και έχει καθιερωθεί, ο συνδιασμός του με μια ασφάλιση στην ελεύθερη άκρη, συνήθως με που πιάνει στην περιφέρεια της θηλιάς, ή με διπλόκομπο. Η καντηλίτσα, όταν δεν έχει ασφαλιστεί, χαλαρώνει σε συνεχόμενες φορτίσεις και αποφορτίσεις, και ακόμη ευκολότερα χαλαρώνει σε αντιδιαμετρικές φορτίσεις της περιφέρειας της θηλειάς προς τα έξω όταν είναι εγκάρσιες στον άξονα του κυρίως σχοινιού. Για αυτούς τους λόγους, σε χρήσεις εναλλασσόμενης φόρτισης αντικαταστάθηκε από το πχ στη σύνδεση του κυρίως σχοινιού με το μποντριέ.
   Προ κάποιων ετών είχε γίνει η πρόταση και αποδοχή ασφάλισης της Καντηλίτσας με Γιοσέμιτι (Yosemite Bowline, γιατί είχε παρουσιαστεί στη συνάντηση του Γιοσέμιτι) αλλά, προσοχή, στην πράξη αργότερα αποδείχτηκε οτι σε συνθήκες πεδίου μπορεί εύκολα να γίνει λανθασμένα και να καταλήξει σε αυτολυόμενο δέσιμο με ολέθρια αποτελέσματα δεδομένης της φάσης που χρησιμοποιείται.
   Όλα αυτά σημαίνουν ότι οποιαδήποτε ασφάλιση του δέσιμου επιλέξετε, αυτή δεν πρέπει να εφαρμόζεται πάνω στον κόμπο της ίδιας της Καντηλίτσας ώστε να μην εμποδίζει την εύκολη επιθεώρηση σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

   Μελετήστε τη σχέση της Καντηλίτσας με τον κόμπο του




    Μουλαρόκομπος (Mule knot)



   Ο Μουλαρόκομπος είναι πιο γνωστός σαν βασική επιλογή στην ακινητοποίηση της ολίσθησης του σχοινιού στη συσκευή ή στη διάταξη ελέγχου της ταχύτητας (φρένου) στην αναρρίχηση ασφαλίζοντας τον πρώτο ή στην καταρρίχηση ή στη διαχείρηση φορτίων.
 
   Προσοχή.  Η χρήση αυτοσφιγγόμενου (, , ) στη σκόπιμη ακινητοποίηση της ολίσθησης του σχοινιού, γίνεται προσωρινά και μόνο όταν το σχοινί είναι υπό συνεχή έλεγχο χειρισμού.

   Μόνος του ο μουλαρόκομπος ή σε συνδιασμούς, έχει ευρεία χρήση, πχ έτσι δένουμε γρήγορα και μια αιώρα σε δέντρο.
 
   Τα βασικά προσόντα του μουλαρόκομπου είναι δύο. Λύνεται εύκολα από τον χρήστη, και κάτι βασικό στην καταρρίχηση ή όταν ασφαλίζουμε τον πρώτο ή κάποιο φορτίο, το άλλο του προσόν είναι ότι τραβώντας τον ώστε να λυθεί ήδη κρατάμε την πλευρά του σχοινιού με την οποία χειριζόμαστε το φρένο.



   Τον Μουλαρόκομπο σε μικρά φορτία, ή όταν συμμετέχει σαν δεύτερος ασφαλίζοντας ή σταθεροποιώντας έναν κύριο κόμπο ή δέσιμο, μπορούμε να τον λύσουμε πολύ εύκολα υπό φορτίο.    Όταν όμως είναι ο κύριος κόμπος και δεχτεί μεγάλη φόρτιση θέλει το κόλπο του για να λυθεί εύκολα.
   Στην περίπτωση αυτή :
    - με το ένα χέρι πιάνουμε τη μία άκρη (πλευρά) του σχοινιού, με την οποία είχαμε κάνει τη θηλειά απελευθέρωσης, μαζί με τη θηλειά (άκρη και θηλειά μαζί), και
    - με το άλλο χέρι πιάνουμε στην άλλη άκρη (πλευρά) του σχοινιού δύο σημεία μαζί, το ένα σημείο μετά τον κόμπο και το άλλο σημείο πριν τον κόμπο
    - τραβάμε τα δύο μας χέρια αντίθετα μεταξύ τους, χαλαρώνοντας τον κόμπο τόσο όσο κρίνουμε ότι είναι απαραίτητο ή ασφαλές, ανάλογα την περίπτωση της χρήσης του
    - τώρα που ο κόμπος χαλάρωσε, αν θέλουμε και να τον λύσουμε, πιάνουμε με τα δύο χέρια την άκρη του σχοινιού με την οποία είχαμε κάνει τη θηλειά απελευθέρωσης και τραβάμε.
 
   Προσοχή.  Ο Μουλαρόκομπος δεν χρησιμοποιείται σαν κύριος σε κρίσιμες χρήσεις, ενώ στις περιπτώσεις που χρησιμοποείται σαν δευτερεύων σε κρίσιμη χρήση, ή σαν κύριος κόμπος οπουδήποτε αλλού, πρέπει να ασφαλίζεται.



    Διπλόκομπος (Double Overhand knot)


   Είναι απο τις κύριες επιλογές σαν στόπερ. Πχ για τελείωμα οποιασδήποτε ελεύθερης άκρης των σχοινιών όταν τα χρησιμοποιούμε (βασικός κανόνας ορειβασίας).

   Επίσης, είναι μια από τις κύριες επιλογές για ασφάλιση της ελεύθερης άκρης του σχοινιού μετά από ένα κύριο δέσιμο ή κόμπο. Με άλλα λόγια, διπλόκομπος που εκτελείται γύρω από ένα άλλο σχοινί. Στην περίπτωση αυτή κάνουμε τον ίδιο κόμπο μεν, αλλά με διαφορετικό τρόπο (βλ στο 01:38).

   Κανόνας.  Πάντα στην ελεύθερη άκρη (ελεύθερη = μη δεμένη ή μη ασφαλισμένη), οποιουδήποτε σχοινιού είναι σε χρήση, κάνουμε ένα κόμπο ή Διπλόκομπο.

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Διπλός Ψαρόκομπος (Double Fisherman's knot)


   Για τον διπλό ψαρόκομπο θα δείτε ένα μπέρδεμα στις συζητήσεις. Άλλο είναι ο ψαρόκομπος και άλλο ο διπλός ψαρόκομπος (Double Fisherman's). Ο ψαρόκομπος γίνεται με δύο ενώ ο διπλός ψαρόκομπος με δύο

   Ο Διπλός Ψαρόκομπος, λοιπόν, είναι μια σημαντική εφαρμογή του διπλόκομπου για να συνδέσουμε δύο άκρες με μεγάλη ασφάλεια, αλλά προσέξτε τον διαφορετικό τρόπο που δένουμε τον (βλ σχετικά) στην περίπτωση αυτή, δηλαδή διπλόκομπος που εκτελείται γύρω από ένα σχοινί. Δεν χρησιμοποιούμε τον Διπλό Ψαρόκομπο σε προεκτάσεις, πχ σε σύνδεση δύο σχοινιών για να φτιάξουμε ένα μεγαλύτερο, γιατί θα μαγκώνει στο περιβάλλον ή πάνω μας σε οποιαδήποτε ανάκληση ή ολίσθηση του σχοινιού.

   Όλα τα κρίσιμα κλεισίματα όπως σε αυτοσχέδιες λανιέρες, μαργαρίτες, δακτύλιους, κλπ, γίνονται με Διπλό Ψαρόκομπο.



    Αλουέτ


   Θα τον ακούτε με διάφορες ονομασίες, συνήθως Αλουέτ, και στα αγγλικά ακόμη περισσότερες, ανάλογα τη χρήση.

   Χρησιμοποιείται για υπό συνθήκες ολισθαίνουσα ανάρτηση, αγκύρωση, σύνδεση, ασφάλιση.

   Είναι και αυτός ένας αρχαίος κόμπος. Αποτελεί τη βάση για ένα μεγάλο πλήθος εφαρμογών και παραλλαγών με άλλα ονόματα σε διάφορες μορφές πχ με μονό σχοινί, ή με θηλιά (συγγενεύοντας έτσι με τον ), κλπ.

   Μελετήστε τη σχέση του Αλουέτ με τον Δέστε με Αλουέτ ένα κορδόνι γύρω από ένα σπάγκο. Κρατήστε τις δύο άκρες του σπάγκου στο ίδιο χέρι, και τραβήξτε το κορδόνι ώστε να σφίξει ο κόμπος, τι παρατηρείτε; Με άλλα λόγια, από τον Σταυρόκομπο παράγεται ο Αλουέτ από τον οποίο παράγεται ο Προύζικ.

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Προύζικ (Prusik)


   Είναι στην κατηγορία των αυτοσφιγγόμενων.
   Χρησιμοποιείται για σημαντική τριβή, ή επιβράδυνση, ή ακινητοποίηση, ή προσωρινή λαβή/πάτημα σε κατακόρυφο σχοινί όταν σε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε κάποια θηλιά για αυτό το σκοπό.

   Τυλίγεται 2 ή 3 φορές ανάλογα τον επιδιωκόμενο σκοπό.

   Στην Ελλάδα προφέρεται όπως στα Γαλλικά, με "ζ".

   Προσοχή.  Τοποθετούμε τον κόμπο του σχοινένιου δακτύλιου σε θέση εκτός της περιοχής των περιελίξεων (τυλιγμάτων) και εκτός του διπλώματος στο σημείο έλξης (καραμπίνερ).

   Προσοχή.  Η χρήση αυτοσφιγγόμενου (, , ) σε σκόπιμη ακινητοποίηση ολίσθησης σχοινιού, γίνεται προσωρινά και μόνο όταν το σχοινί είναι υπό συνεχή έλεγχο χειρισμού.
 
   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος, στη σκόπιμη ακινητοποίηση ή φρενάρισμα ολίσθησης σχοινιού, χρησιμοποιείται σαν δευτερεύων ή βοηθητικός του κυρίως συστήματος ελέγχου της ολίσθησης. 

   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος που τοποθετείται στην εισερχομένη ροή του σχοινιού, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ακουμπά στη διάταξη επιβράδυνσης.

   Ο Προύζικ, επίσης, χρησιμοποιείται για αναρρίχηση πάνω σε σχοινί.
 
   Προσοχή.  Γενικότερα μιλώντας, ο Προύζικ για να είναι αποδοτικός, το σχοινί με το οποίο τον φτιάξαμε πρέπει να έχει διατομή (πάχος) το πολύ τη μισή του κυρίως σχοινιού πάνω στο οποίο εφαρμόζεται. Πάντως, σε καμία περίπτωση ο Προύζικ δεν γίνεται με σχοινί ίδιας ή μεγαλύτερης διατομής σε σχέση με τη διατομή του κυρίως σχοινιού.
 
   Σημείωση.  Όσο αυξάνεται η επιλεγόμενη διατομή του σχοινιού του Προύζικ, ή η διατομή οποιουδήποτε αυτοσφιγγόμενου, πλησιάζοντας τη διατομή του σχοινιού πάνω στο οποίο εφαρμόζεται, μειώνεται το ποσοστό μπλοκαρίσματος που παρέχει και αντίστοιχα αυξάνεται το ποσοστό της τριβής ολίσθησης υπό φορτίο. Το μέγιστο όριο του εύρους αυτής της επιλογής, θεωρητικά, είναι μια ονομαστική διατομή μικρότερη κατα 1 χιλιοστό από την ονομαστική διατομή του κυρίως σχοινιού. Όμως, όσο προσεγγίζεται το μέγιστο όριο αυτής της επιλογής τόσο λιγότερο είναι ελεγχόμενη και άρα λιγότερο χρήσιμη η τριβή ολίσθησης. Ένας επι μέρους κανόνας θέλει το σχοινί του Προύζικ, ή οποιουδήποτε αυτοσφιγγόμενου, να είναι κατα 2 έως 4 χιλιοστά ονομαστικά λεπτότερο από το κυρίως σχοινί πάνω στο οποίο θα εφαρμοστεί. Ο κανόνας αυτός είναι πιο εξειδικευμένος, από τον κανόνα της μισής διατομής (βλ. παραπάνω), και ακολουθείται κατα περίπτωση χρήσης (φορτία, εντάσεις, μήκη, επιδιωκόμενη συμπεριφορά), κατα περίπτωση συνθηκών περιβάλλοντος (στεγνά, βρεγμένα, παγωμένα σχοινιά), κατα περίπτωση εξωτερικού και εσωτερικού υλικού τόσο του σχοινιού του αυτοσφιγγόμενου όσο και του κυρίως σχοινιού (nylon, aramid, dyneema, και άλλα), και κατα περίπτωση πλεξίματος στην κατασκευή των δύο σχοινιών. Και είναι ένα ακόμη παράδειγμα για το λόγο που επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο άρθρο αυτό το ότι απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.
 
-  -  -  -  -  -
Σημαντική σημείωση

   Εννοείται ότι μετά τον υπολογισμό η επιλεγόμενη διατομή του σχοινιού του Προύζικ, όπως και κάθε αυτοσφιγγόμενου, πρέπει να υπερκαλύπτει το μέγιστο αναμενόμενο δυναμικό φορτίο στον αυτοσφιγγόμενο - δηλ το φορτίο που αναμένεται να φτάσει τελικά στον αυτοσφιγγόμενο στη σύλληψη της μέγιστης φόρτισης (δηλ της μέγιστης κινητικής ενέργειας) στη συγκεκριμένη χρήση. 
   Παίζει ρόλο επίσης το είδος του αυτοσφιγγόμενου, για παράδειγμα στον Γαλλικό συμμετέχουν τέσσερες γραμμές σχοινιού - δηλ δύο θηλειές - στην υποδοχή του φορτίου, αντί της μίας θηλειάς στον Προύζικ ή στον Μασάρ, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι στον Γαλλικό υπολογίζουμε πολλαπλασιάζοντας την ονομαστική αντοχή του σχοινιού του επί 4. Για παράδειγμα, σε μία θηλειά μπορεί να έχουμε διαμοιρασμό του φορτίου σε δύο γραμμές αλλά εξακολουθεί να υπάρχει όλο το φορτίο στο γύρισμα της θηλειάς (στο τσάκισμα) στο σημείο κλιπαρίσματος. 
   Έτσι η εμπειρική μου εκτίμηση, να την πω καλύτερα υποψία από συνεκτίμηση, είναι οτι στους αυτοσφιγγόμενους που έχουν μία θηλειά κλιπαρίσματος, η πραγματική αντοχή τους είναι κοντά στο 0,75 της ονομαστικής του σχοινιού τους, λόγω και του παράγοντα απώλειας αντοχής στον κόμπο όπως και άλλους παράγοντες. Ενώ στον Γαλλικό επειδή κλιπάρεται σε δύο θηλειές, μάλλον η πραγματική του αντοχή είναι κάπου ανάμεσα στο 1 και στο 1,5 της ονομαστικής του σχοινιού του. 

   Στις χρήσεις μεγάλης φόρτισης ενός αυτοσφιγγόμενου. Μια ιδιαιτερότητα λοιπόν, που εμφανίζεται περισσότερο στις μεγάλες φορτίσεις των αυτοσφιγγόμενων, είναι ότι ο Προύζικ υποδέχεται πλήρως το φορτίο γιατί μπλοκάρει πλήρως, στη σωστή επιλογή διατομής, σε αντίθεση με τον Γαλλικό που ανακουφίζεται κάπως, λειτουργώντας μερικώς σαν τριβή ολίσθησης και εκτονώνοντας ένα μέρος της φόρτισης του - με κόστος το ότι θερμαίνεται. Ο Γαλλικός αυξάνει το μπλοκάρισμα και αναλογικά μειώνει την ολίσθηση, άρα αυξάνεται η φόρτιση του, όσο προσθέτουμε περισσότερα τυλίγματα στα βασικά 3, ή συνηθέστερα χρησιμοποιώντας συνολικά 4 όταν απλώς χρειαζόμαστε μια πιο ισορροπημένη αναλογία στις μεγάλες φορτίσεις.
   Επίσης, πρέπει πάντα να παρακολουθείται ή να προ-εκτιμάται η αθροιστική φθορά από τις τριβές και ολισθήσεις στην πρόοδο οποιασδήποτε χρήσης, αλλά αυτό αφορά όλα τα θέματα που αφορούν φορτία ή εργασίες σε ύψος και είναι πάντα στα υπόψη από όλους. Με την κυριότερη προσοχή, σε ένα σύστημα, να είναι στα σημεία που παράγεται μεγαλύτερη θερμότητα μεταξύ των μερών, αλλά και, στα σημεία που το σύστημα έρχεται σε επαφή με εξωτερικά στοιχεία πχ έναν βράχο ή μια ακμή.
   Έτσι ενώ φαινομενικά οι αυτοσφιγγόμενοι προσφέρουν όλοι το ίδιο πράγμα, δηλ χρήσιμες τριβές και μπλοκαρίσματα, εμείς αντιλαμβανόμενοι την ιδιαίτερη προσωπικότητα του καθενός τους επιλέγουμε ανάλογα τη χρήση.
-  -  -  -  -  -

   Ο Προύζικ, παρόλες τις δυσχέρειες που εμφανίζει ανάλογα την εφαρμογή, και την κόπωση που αυτές προσθέτουν στον χρήστη, γενικά έχει κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στους αυτοσφιγγόμενους γιατί είναι πιο λιτός και γιατί λειτουργεί πάντα χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Έτσι είναι μια εύκολη επιλογή σε ένα μεγάλο πεδίο διαφόρων περιπτώσεων και διαφόρων συνθηκών καιρού, φωτισμού, περιβάλλοντος, ανθρώπινης κατάστασης, όπου το ολέθριο λάθος μπορεί να προκύψει ανα πάσα στιγμή και από τον άπειρο και από τον έμπειρο, και από τον εκπαιδευόμενο και από τον εκπαιδευτή.

   Μερικές φορές στον ευρύ χώρο των ορειβατών, διασωστών, αναρριχητών, σπηλαιολόγων, ή στη φαραγγοδιάσχιση, με τον όρο "Προύζικ" εννοούν γενικά και όλη την κατηγορία των αυτοσφιγγόμενων.

   Μελετήστε τη σχέση του Προύζικ με τον

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Γαλλικός Προύζικ (French Prusik ή Autoblock)
ή απλά Γαλλικός


   Είναι στην κατηγορία των αυτοσφιγγόμενων.

   Τυλίγεται 3 ή 4 φορές.
 
   Ο Γαλλικός φαίνεται να είναι η πιο απλή κατασκευή, ανάμεσα στους αυτοσφιγγόμενους, όμως είναι μια σοφή κατασκευή. Χρησιμοποιείται περισσότερο για μπλοκαρίσματα που θέλουμε να έχουν ταυτόχρονα και ένα ποσοστό ολίσθησης υπό φορτίο. Το ποσοστό περισσότερο υπέρ του μπλοκαρίσματος ρυθμίζεται εμπειρικά, πριν τη χρήση, με περισσότερα τυλίγματα. Όμως, προσοχή, ο Γαλλικός όπως και κάθε αυτοσφιγγόμενος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν κύρια ανάρτηση για ελεγχόμενη ολίσθηση καταβίβασης, πχ δεν χρησιμοποιείται σε ραπέλ σαν κύρια υποδοχή της ολίσθησης του φορτίου.

   Προσοχή.  Τοποθετούμε τον κόμπο του σχοινένιου δακτύλιου σε θέση εκτός της περιοχής των περιελίξεων (τυλιγμάτων) και εκτός του διπλώματος στο σημείο έλξης (καραμπίνερ).
Συνήθως το πιο βολικό μήκος του σχοινένιου δακτύλιου, για τέτοια χρήση, είναι γύρω στα 30-40 εκατοστά.

   Μια εφαρμογή του Γαλλικού είναι και σαν standby (εφεδρικό φρένο) στην καταρρίχηση, ή στην αναρρίχηση ασφαλίζοντας τον πρώτο. Δηλαδή σαν έμμεσο φρένο μετά τη συνολική διάταξη ελέγχου της ταχύτητας (στην εξερχόμενη ροή του κυρίως σχοινιού), ή, πριν τη συνολική διάταξη (στην εισερχόμενη ροή του κυρίως σχοινιού). Σε αυτές τις χρήσεις ο Γαλλικός έχει καθιερωθεί σαν κύρια επιλογή, με ίσως εναλλακτικούς τον και τον  
 
   Προσοχή.  Η χρήση αυτοσφιγγόμενου (, , ) στη σκόπιμη ακινητοποίηση της ολίσθησης του σχοινιού, γίνεται προσωρινά και μόνο όταν το σχοινί είναι υπό συνεχή έλεγχο χειρισμού. 
 
   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος, στη σκόπιμη ακινητοποίηση ή φρενάρισμα ολίσθησης σχοινιού, χρησιμοποιείται σαν δευτερεύων ή βοηθητικός του κυρίως συστήματος ελέγχου της ολίσθησης.
 
   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος που τοποθετείται στην εισερχομένη ροή του σχοινιού, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ακουμπά στη διάταξη επιβράδυνσης.

   Προσοχή.  Για τη διατομή (πάχος) του σχοινιού που θα φτιάξουμε τον Γαλλικό, και για περισσότερα όσον αφορά τους αυτοσφιγγόμενους, βλ. στον




    Μασάρ (Machard ή Klemheist Knot)


   Είναι στην κατηγορία των αυτοσφιγγόμενων.

   Προσοχή.  Τοποθετούμε τον κόμπο του σχοινένιου δακτύλιου σε θέση εκτός της περιοχής των περιελίξεων (τυλιγμάτων) και εκτός του διπλώματος στο σημείο έλξης (καραμπίνερ).
 
   Προσοχή.  Η χρήση αυτοσφιγγόμενου (, , ) σε σκόπιμη ακινητοποίηση ολίσθησης σχοινιού, γίνεται προσωρινά και μόνο όταν το σχοινί είναι υπό συνεχή έλεγχο χειρισμού.
 
   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος, στη σκόπιμη ακινητοποίηση ή φρενάρισμα ολίσθησης σχοινιού, χρησιμοποιείται σαν δευτερεύων ή βοηθητικός του κυρίως συστήματος ελέγχου της ολίσθησης. 

   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος που τοποθετείται στην εισερχομένη ροή του σχοινιού, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ακουμπά στη διάταξη επιβράδυνσης.

   Προσοχή.  Για τη διατομή (πάχος) του σχοινιού που θα φτιάξουμε τον Μασάρ, και για περισσότερα όσον αφορά τους αυτοσφιγγόμενους, βλ. στον

   Ο Μασάρ χρησιμοποιείται σαν μονόδρομος αυτοσφιγγόμενος, δηλ χρησιμοποιείται για χρήσιμη τριβή ή μπλοκάρισμα μόνο στη μία κατεύθυνση.

- - - - - -
   Σημείωση περί μονόδρομων αυτοσφιγγόμενων

   Όσον αφορά τους καθιερωμένους αυτοσφιγγόμενους, όσοι από αυτούς χρησιμοποιούνται σαν μονόδρομοι αυτοσφιγγόμενοι παρόλαυτα μπλοκάρουν κανονικά και στην αντίθετη κατεύθυνση αλλά κάποιες φορές ή σε κάποιες συνθήκες δεν μπλοκάρουν άμεσα, ή συχνότερα δεν είναι το ίδιο βολικοί στην αντίθετη κατεύθυνση. Έτσι, "καλού-κακού", χρησιμοποιούνται σαν μονόδρομοι.
- - - - - -

   Ο Μασάρ, επίσης, χρησιμοποιείται για αναρρίχηση πάνω σε σχοινί.
 
   Ο Μασάρ, επίσης, συνηθίζεται πάνω σε σχοινιά ασφάλισης σε περάσματα, δηλ για την αυτασφάλιση ενός κινούμενου πεζοπόρου πάνω σε όχι κατακόρυφα σχοινιά ή συρματόσχοινα που τρέχουν παράλληλα με μια διαδρομή. Κρατώντας τον στο χέρι ακολουθεί απρόσκοπτα τρέχοντας πάνω στο παρακείμενο σχοινί ασφάλισης και, αφήνοντας τον, μπλοκάρει σε οποιαδήποτε προς τα πίσω ή εμπρός ή πλευρική κίνηση. Όμως, τόσο ο Μασάρ όσο και οποιοσδήποτε αυτοσφιγγόμενος, δεν ενδείκνυται πάνω σε σχοινιά σε κατακόρυφα τμήματα, όπως είναι πολλά τμήματα στις via-ferrata, γιατί δεν βολεύει στη συχνή διέλευση των στηριγμάτων, και το κυριότερο, στην περίπτωση αυτή απαιτείται ένα συνολικό σύστημα υποδοχής μιας πτώσης (πχ via-ferrata set).




    Μπάχμαν (Bachmann Knot)


   Είναι στην κατηγορία των αυτοσφιγγόμενων.

   Στη φωτο, παραπάνω, η τοποθέτηση του καραμπίνερ είναι ενδεικτική για καλύτερη οπτική αντίληψη του σεταρίσματος. Στην πράξη το καραμπίνερ τοποθετείται με το πλατύ πλευρό της ράχης σε επαφή με το σχοινί  - αν δεν γίνει αυτό, τότε στην πρώτη έλξη του σχοινένιου δακτύλιου το καραμπίνερ θα στρέψει από μόνο του στη σωστή θέση αλλά στην περίπτωση αυτή θα υπάρξει μια καθυστέρηση στο σφίξιμο.
 
   Το σχοινί τυλίγεται γύρω από τη ράχη του καραμπίνερ 2 ή 3 ή 4 φορές, ανάλογα την περίπτωση εφαρμογής. Στον μηχανικό τρόπο, περνάμε το σχοινί κλιπαριστά από την πύλη μετρώντας 3 ή 4 ή 5 "κλικ" (+1 από τον αριθμό τυλιγμάτων).

- - - - - -
Η ονομασία και πως προφέρεται

   Στις δυτικές και νότιες Άλπεις, δηλ Γαλλία Ιταλία, Ελβετία σε αντίστοιχους τόπους, και από Αγγλόφωνους, προφέρεται Μπάκμαν, ενίοτε και Μπάκχμαν, στην υπόλοιπη Ελβετία, Αυστρία, Γερμανία, και από ένα μεγάλο ποσοστό στην Ελλάδα, προφέρεται πιο σωστά Μπάχμαν. Δημιουργός του, ήταν ο Αυστριακός αλπινιστής Franz Bachmann, αλλά με καταγωγή από το νότιο Τυρόλο. Ο ίδιος αρχικά τον είχε ονομάσει "Karabinerknoten" (carabiner knot), και η μετάφραση στα Ελληνικά θα κατέληγε κάτι περίπου σε "κρικόδεσμος", η οποία όμως ονομασία σε εμάς υπάρχει ήδη για ένα άλλο δέσιμο.
- - - - - -

   Προσοχή.  Τοποθετούμε τον κόμπο του σχοινένιου δακτύλιου σε θέση εκτός της περιοχής των περιελίξεων (τυλιγμάτων) και εκτός του διπλώματος στο σημείο που ασκούμε την έλξη.
 
   Προσοχή.  Η χρήση αυτοσφιγγόμενου σε σκόπιμη ακινητοποίηση ολίσθησης σχοινιού, γίνεται προσωρινά και μόνο όταν το σχοινί είναι υπό συνεχή έλεγχο χειρισμού.
 
   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος, στη σκόπιμη ακινητοποίηση ή φρενάρισμα ολίσθησης σχοινιού, χρησιμοποιείται σαν δευτερεύων ή βοηθητικός του κυρίως συστήματος ελέγχου της ολίσθησης. 

   Προσοχή.  Ένας αυτοσφιγγόμενος που τοποθετείται στην εισερχομένη ροή του σχοινιού, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ακουμπά στη διάταξη επιβράδυνσης.

   Το προσόν του είναι ότι το καραμπίνερ βοηθάει περισσότερο στη μετακίνηση πάνω στο κυρίως σχοινί, και γενικά, βελτιώνει διάφορα χαρακτηριστικά του αυτοσφιγγόμενου. Αυτό λειτουργεί σαν βελτιωμένο χαρακτηριστικό και στη χρήση από πεζοπόρους πάνω σε σχοινιά ασφάλισης ενός περάσματος ή διαδρομής. Για την κατασκευή του Μπάχμαν μόνο με ένα καραμπίνερ αντί δύο, περνιέται πρώτα η θηλειά της άλλης άκρης του σχοινένιου δακτύλιου κατευθείαν στην εξάρτηση με (με άλλα λόγια, Προύζικ με ένα τύλιγμα). Στη χρήση του Μπάχμαν πάνω σε σχοινιά ασφάλισης σε περάσματα, ισχύουν οι ίδιοι περιορισμοί όπως και στον

   Ο Μπάχμαν είναι άψογος στην κατασκευή ή στο χειρισμό και με γάντια.

   Ο Μπάχμαν, από κάποιο ποσοστό χρηστών, χρησιμοποιείται σαν μονόδρομος αυτοσφιγγόμενος. Περί μονόδρομων αυτοσφιγγόμενων, βλ. στον

   Ο είναι η παραδοσιακότερη επιλογή. Ενώ ο Μπάχμαν είναι ο ιδανικότερος από όλους, γιατί είναι πιο βολικός, πιο αποδοτικός ακόμη και πάνω σε παγωμένα σχοινιά, πιο εύχρηστος, καταπονεί λιγότερο το κυρίως σχοινί, και τέλος, με μεγάλη άνεση στο σκόπιμο ξέσφιγμα κάτι που είναι προσόν. Αλλά αυτό ακριβώς το προσόν δημιουργεί αίσθηση ανασφάλειας - για παράδειγμα στην αναρρίχηση πάνω σε σχοινί ενώ κατα τα άλλα είναι ιδανικός και για τέτοια χρήση - με αποτέλεσμα να μην καθιερώνεται ως κύριος. Ενώ ο Προύζικ, παρόλες τις δυσχέρειες που εμφανίζει ανάλογα την εφαρμογή, και την κόπωση που αυτές προσθέτουν στον χρήστη, γενικά έχει κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στους αυτοσφιγγόμενους γιατί είναι πιο οικονομικός και απλός και γιατί λειτουργεί πάντα χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Έτσι ο Προύζικ είναι μια εύκολη επιλογή σε ένα μεγάλο πεδίο διαφόρων περιπτώσεων και διαφόρων συνθηκών καιρού, φωτισμού, περιβάλλοντος, ανθρώπινης κατάστασης, όπου το ολέθριο λάθος μπορεί να προκύψει ανα πάσα στιγμή και από τον άπειρο και από τον έμπειρο, και από τον εκπαιδευόμενο και από τον εκπαιδευτή.

   Ο Μπάχμαν δίνει τη δυνατότητα επιλογής μιας σχετικά μεγαλύτερης διατομής σχοινιού στον αυτοσφιγγόμενο.

   Προσοχή.  Γενικά για τη διατομή (πάχος) του σχοινιού ενός αυτοσφιγγόμενου, και για περισσότερα όσον αφορά τους αυτοσφιγγόμενους, βλ. στον

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Μισή Ψαλιδιά (Munter hitch)


   Λέγεται και Ιταλική θηλιά, ή Ιταλικός. Ήταν η βασική διάταξη τριβής (φρένου) για καταρρίχηση ή κατέβασμα φορτίου ή αναρρίχηση, σε όλες τις θέσεις τοποθέτησης στο σύστημα, πριν τη χρήση συσκευών (οχτάρι, κουβαδάκι, βερσο, γκριγκρι, ράγα, κλπ). Φυσικά χρησιμοποιείται και σήμερα, και είναι μονόδρομος στις προσωρινές επιλογές, με μόνο πρόβλημα ότι βιρινιάζει κάποια είδη σχοινιών.


   Η μισή ψαλιδιά έδωσε και την ονομασία τύπου στα γνωστά μας καραμπίνερ HMS. Το HMS είναι το κατεξοχήν ειδικό καραμπίνερ για να εφαρμοστεί η μισή ψαλιδιά για επιβράδυνση (ασφάλιση ή ραπέλ).
 
 
   []   Τα θέματα προσοχής στη ρύθμιση και σετάρισμα της όλης διάταξης, σχοινί - μισή ψαλιδιά - καραμπίνερ :

    - Η εισερχόμενη ροή δεν πρέπει να έχει μόνιμη τριβή με το σημείο αγκύρωσης / κλιπαρίσματος του καραμπίνερ (πχ με το belay-loop του μποντριέ). Στην περίπτωση συνεχούς ή συχνής τριβής υπάρχει άμεσος κίνδυνος φθοράς ή τήξης του σημείου αγκύρωσης.

    - Η ροή του σχοινιού δεν πρέπει να ξεβιδώνει την πύλη, ούτε να τη φορτίζει με πλευρικά φορτία.
 
    - Η πύλη του καραμπίνερ τοποθετείται στην αντίθετη πλευρά από αυτή του χεριού που ελέγχει το φρενάρισμα, δηλαδή στην αντίθετη πλευρά από αυτήν της ελεύθερης άκρης του σχοινιού.

 
   []   Στο κατέβασμα βαρέων φορτίων χρησιμοποιείται η Διπλή Μισή Ψαλιδιά (Super Munter Hitch ή Double Munter). Και στην περίπτωση αυτή, η πύλη του καραμπίνερ τοποθετείται στην αντίθετη πλευρά από αυτήν της ελεύθερης άκρης του σχοινιού.

 
   []   Μελετήστε τη διαφορά της Μισής Ψαλιδιάς από τον (οι παλαιοί μερικές φορές την έλεγαν και "μισό αλουέτ"), γιατί έτσι διευκολύνεστε και στον οπτικό έλεγχο ότι έγινε σωστά όσο και στην κατασκευή της. Τελικά τη λέμε "μισή ψαλιδιά", ενώ μοιάζει περισσότερο με Αλουέτ και λιγότερο με γιατί προσθέτοντας μια ακόμη λούπα μετατρέπεται σε Ψαλιδιά, και από δέσιμο τριβής και ολίσθησης μετατρέπεται άμεσα σε δέσιμο σταθεροποίησης (ακινητοποίησης). Αποτελώντας έτσι ένα πολύ χρήσιμο ζευγάρι δεσιμάτων με ρόλους που εναλάσσονται μεταξύ τους.
   Στις περιπτώσεις, όμως, που στην απελευθέρωση το σχοινί θα χρησιμοποιηθεί άμεσα για έλεγχο χειρισμού, δηλαδή καταβίβαση φορτίου, καταρρίχηση, ασφάλιση άλλου, η ακινητοποίηση (ασφάλιση) της Μισής Ψαλιδιάς γίνεται με και επιπλέον ασφάλιση με έναν (στη χρήση του Μουλαρόκομπου σε ασφάλιση Μισής Ψαλιδιάς ένα καλό βίντεο είναι αυτό, βλ στο 1:41).
 

   []   Κλειδωμένη Μισή Ψαλιδιά. 
   Η Μισή Ψαλιδιά έχει και ένα μυστικό, ότι μπορούμε να την "κλειδώσουμε" ώστε να επιτρέπει την ελεύθερη ροή του σχοινιού στη μία κατεύθυνση και να μπλοκάρει στην άλλη. Αυτό γίνεται συνδέοντας με κάποιο τρόπο τη θηλιά με την άλλη άκρη (πχ με ένα καραμπίνερ, βλ φωτο).


   Σε αυτή τη διαμόρφωση η Μισή Ψαλιδιά χρησιμοποιείται για μονόδρομη συγκράτηση/ασφάλιση ανερχόμενων ή ανασυρόμενων, φορτίων ή ανθρώπων. Στην περίπτωση αυτή είναι εναλλακτική του δεσίματος   
 
   Προσοχή.  Η Κλειδωμένη Μισή Ψαλιδιά και η Καρδιά, όπως και οποιοσδήποτε άλλος κόμπος ή συσκευή στη χρήση αυτή (πχ ένας αυτοσφιγγόμενος), πρέπει να βρίσκονται υπό διαρκή έλεγχο χειρισμού. Στις παύσεις του ελέγχου, γίνεται ακινητοποίηση (ασφάλιση) τους με και επιπλέον ασφάλιση με έναν (για τη χρήση του Μουλαρόκομπου στην ακινητοποίηση τέτοιων δεσιμάτων ένα καλό βίντεο είναι αυτό, βλ στο 1:41).
 
   Υπόψη ότι υπό φορτίο τα δύο αυτά δεσίματα παρουσιάζουν κάποια τριβή (φρενάρισμα) και στην κατεύθυνση της ελεύθερης ροής του σχοινιού, δηλ στην αντίθετη από την "κλειδωμένη" κατεύθυνση, και χρησιμοποιούνται μόνο στην ασφάλιση της προόδου (progress capture) - δηλ όχι και στην έλξη - ανερχόμενου ανθρώπου ή φορτίου.

   Αν απαιτείται έλξη του ανερχόμενου πρέπει να χρησιμοποιηθεί μυϊκή δύναμη ή τροχαλία (pulley), σε σημείο του σχοινιού ανάμεσα στο καραμπίνερ και το φορτίο. Ταυτόχρονα, στο καραμπίνερ γίνεται η ασφάλιση της προόδου με Κλειδωμένη Μισή Ψαλιδιά ή με Καρδιά. Δηλαδή στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιούνται σαν στοπ επιστροφής (στοπ ανάκλησης) στο σύστημα έλξης που στήσαμε. Στη στάση του φορτίου, πχ λόγω κόπωσης ή γιατί προέκυψε κάτι, γίνεται ακινητοποίηση (ασφάλιση) της "κλειδωμένης" Μισής Ψαλιδιάς ή της Καρδιάς - περί ακινητοποίησης, βλ σχετικά πιο πάνω.

   Το ίδιο, όσον αφορά την ακινητοποίηση συστήματος έλξης, ισχύει και σε σύστημα πολύσπαστου με τροχαλίες ή χωρίς τροχαλίες με σκέτο σχοινί, όπου όμως το στοπ επιστροφής γίνεται με χρήση
 



    Καρδιά (Garda hitch ή Alpine Clutch)


   Μπλοκάρει το σχοινί στη μία κατεύθυνση και επιτρέπει την ελεύθερη ροή του στην άλλη κατεύθυνση.
 
   Χρησιμοποιείται στη μονόδρομη συγκράτηση/ασφάλιση ανερχόμενων ή ανασυρόμενων, φορτίων ή ανθρώπων, με την έννοια ότι "κλειδώνει" την πρόοδο της προώθησης.

   Προσοχή.  Η Καρδιά δεν χρησιμοποιείται στην κυρίως υποδοχή ενδεχόμενης πτώσης. Αν η Καρδιά χρησιμοποιηθεί στην κυρίως υποδοχή πτώσης, θα ασκήσει στο σχοινί δύναμη εγκάρσιας σύνθλιψης ανάλογη με τη φόρτιση του. 
 
   Προσοχή.  Η άκρη του σχοινιού, από τις δύο, που θα υποδεχτεί τη φόρτιση πρέπει να είναι αυτή της οποίας το τελευταίο γύρισμα αγκαλιάζει ταυτόχρονα και τα δύο καραμπίνερ.
 
   Προσοχή.  Στην Καρδιά τα καραμπίνερ που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να είναι εντελώς ίδια, και τοποθετημένα μεταξύ τους σε παράλληλη συμμετρία σχήματος με την πύλη του ενός να είναι στην ίδια πλευρά με του άλλου αλλά με αντίθετα μεταξύ τους ανοίγματα. Για τη μέγιστη σχετική ασφάλεια προτείνονται δύο ίδια καραμπίνερ τύπου "οβάλ" (oval), εναλλακτικά και μόνο υπό όρους δύο ίδια τύπου "D" (όχι "ασυμμετρικά D"), αποκλειομένου κάθε άλλου τύπου καραμπίνερ γιατί είτε δεν θα μπορέσουν να μπλοκάρουν το σχοινί επαρκώς είτε το ένα καραμπίνερ θα περάσει μερικώς ή ολικώς μέσα από το άλλο.

   Αντί για καραμπίνερ μπορούν να χρησιμοποιηθούν πιστοποιημένοι κρίκοι, δύο ίδιοι στο πάχος και στη διάμετρο, όμως στη χρήση τους σε αναρριχητικό πεδίο θα υπάρξει δυσχέρεια στο σετάρισμα. Η κατασκευή με κρίκους έχει διάφορες χρήσεις γενικότερα, πχ για τέντωμα ενός σχοινιού σε μη κρίσιμες χρήσεις. 
 
   Για περισσότερα σχετικά με την τεχνική της μονόδρομης συγκράτησης/ασφάλισης, βλέπε στην

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.




    Ελβετικό κάθισμα (Swiss Seat, ή Rappel Seat)


   Δείτε εδώ το σχετικό θέμα στο blog.





    Κόμβος του Τόμσον (Thompson knot) 


   Παλιά ήταν είτε για πλήρη εξάρτηση καθίσματος και στήθους, έναντι του πλήρους μποντριέ σήμερα, είτε για ανάρτηση παθητικών ατόμων, τραυματιών, νεκρών. Στη δεύτερη χρήση διατηρήθηκε μέχρι και σχετικά πρόσφατα στα απαιτούμενα γνώσεων των οδηγών διαφόρων χωρών.

   Αν και πολύ αποδοτική, δεν είναι και η βολικότερη εξάρτηση για κάποιον σε πτώση, και επίσης έχει ένα μειονέκτημα, το ότι η κατασκευή θέλει πολύ σχοινί.

   Πως δένεται
   Ο "Κόμβος του Τόμσον" φτιάχνεται σε διαστάσεις ανάλογα το ύψος του χρήστη. Για το λόγο αυτό, φτιάχνεται ως εξής (που είναι και ο αντίστοιχος "μηχανικός τρόπος"):
      -  Ο ίδιος που θα φορέσει τον "Κόμβο του Τόμσον" πατάει όρθιος τη μια άκρη του σχοινιού με το πόδι και τεντώνει το σχοινί μέχρι το στήθος του, ή μετράει ανάλογα αν τον φτιάχνει για κάποιον άλλον. Μετά άλλη μία φορά από το στήθος μέχρι το πάτημα στο πόδι, και συνεχίζει έτσι εναλλάξ για συνολικά πέντε φορές. Δηλαδή τρείς φορές πάνω, και δύο φορές κάτω.
      -  Στη συνέχεια δένει αυτό το μάτσο των πέντε τμημάτων του σχοινιού φτιάχνοντας στη μέση του μήκους του έναν  Έτσι προκύπτουν τέσσερις ίσες θηλιές. Δύο προς τη μία κατεύθυνση και δύο προς την άλλη.
      -  Κατόπιν, τηρώντας τον κόμπο μπροστά στο στήθος, φοράει αυτές τις θηλιές :
   Τις δύο θηλιές της μιας κατεύθυνσης τις περνάει μια σε κάθε πόδι, για να κάθεται.
   Στις δύο θηλιές της άλλης κατεύθυνσης περνάει το κεφάλι του, και μετά τις κατανέμει χιαστί, στη μία περνώντας και το δεξί χέρι, στην άλλη περνώντας και το αριστερό χέρι. Οπότε τελικά, η μία από τις πάνω θηλιές αγκαλιάζει δεξί ώμο και αριστερό πλευρό, η άλλη αγκαλιάζει αριστερό ώμο και δεξί πλευρό.

  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.









  Μάζεμα, φύλαξη, μεταφορά, των σχοινιών 

   Ασχέτως ονομασίας, επιλέγονται ανάλογα το σχοινί, ανάλογα το μήκος, και ανάλογα τις απαιτήσεις.



Μάζεμα σακίδιο  (Backpack Coil)


   Χρησιμεύει πολύ σε σχοινιά μεγάλου μήκους.

   Παρέχει δυνατότητα μεταφοράς του σχοινιού σαν σακίδιο. Πχ εδώ ο Reinhold Messner στη Marmolada

   Διευκολύνει στην ανάπτυξη για χρήση χωρίς σημαντικό μπέρδεμα. Πάντως, γενικά μιλώντας, είναι ο καλύτερος τρόπος μαζέματος για μεγάλα σχοινιά που πρόκειται να αναπτύξουμε με ρίξιμο.

   Όταν υπάρχει βιρίνιασμα βοηθάει τον χρήστη στη διάρκεια του μαζέματος, περισσότερο από τους άλλους τρόπους, στο στρώσιμο του σχοινιού.

   Ένα καλό βίντεο στην επίδειξη του δεσίματος. 
 
   Ο ίδιος τύπος μαζέματος, σε ένα άλλο βίντεο, με τον 2ο τρόπο στη διαχείριση της ελεύθερης άκρης.



Μάζεμα κουλούρα  (Alpine Coil)


   Είναι ο τρόπος που μάζευαν το σχοινί από πριν ακόμη την εποχή του κλασικού αλπινισμού.

   Χρησιμοποιείται και σήμερα για μέτρια μήκη.

   Βολεύει και στα βρεγμένα σχοινιά, ιδίως σχοινιά από φυτικά υλικά.

   Εδώ η επίδειξη του δεσίματος.



Μάζεμα ελεύθερου σχοινιού  (Coil Unattached Rope)


   Άλλος ένας τρόπος από την εποχή του κλασικού αλπινισμού, και πιο πριν, για τα τότε απλά σχοινιά.

   Καλός και για σχοινιά που μπερδεύονται εύκολα.
   Κατάλληλος και για συμμάζεμα του πλεονάζοντος τμήματος ενός σχοινιού που είναι σε χρήση.

   Χρησιμοποιείται πολύ και για μεταφορά σχοινιών σε σάκο, ή μικρότερων κρεμασμένων πάνω μας ή στο σακίδιο.

   Εδώ η επίδειξη του δεσίματος.



Του ναυτικού


   Εναλλακτικός τρόπος, ανάλογα την περίπτωση, και είναι πιο γρήγορος στο δέσιμο.

   Δεν βολεύει για μεταφορά του σχοινιού. Βολεύει περισσότερο για αποθήκευση ή ανάρτηση σε φύλαξη.

   Δεν βολεύει για σχοινιά που μπερδεύονται εύκολα.
   Δεν είναι καλός για μεγάλα μήκη.


   Εδώ η επίδειξη του δεσίματος.

   Μελετήστε τη διαφορά αυτού του τρόπου δεσίματος από την



Του πυροσβέστη


   Απλός τρόπος μαζέματος και δεσίματος, αλλά ικανός και γρήγορος. Επίσης λύνεται και χρησιμοποιείται το σχοινί γρήγορα.

   Προτιμάται για σχοινιά που βάλαμε κάπου προσωρινά για άμεση ζήτηση.
   Παράδειγμα. Η ανάπτυξη των σχοινιών με ρίξιμο γίνεται αφού τα προετοιμάσουμε με διάφορες μεθόδους. Στα σχοινιά που είχαμε μαζέψει κυκλικά, πριν το ρίξιμο μικραίνουμε όλο και περισσότερο τη διάμετρο των σπειρών όσο περισότερο αυτές είναι κοντύτερα στην ελεύθερη άκρη. Έτσι αφού ετοιμάσουμε το σχοινί, μπορούμε να το κρεμάσουμε κάπου προσωρινά με τον τρόπο του πυροσβέστη.

   Η ευκολία αυτού του τρόπου στο μάζεμα και στην ανάπτυξη είναι ταυτόχρονα και μειονέκτημα στην κανονική αποθήκευση ή μεταφορά.

   Εδώ η επίδειξη του δεσίματος.

   Μελετήστε τη σχέση αυτού του τρόπου δεσίματος με τον



Μπαλάκι


   Για φύλαξη, μεταφορά, και άμεση χρήση, σχοινένιων δακτύλιων από σχοινάκια ή κορδονέτα.

Πως μαζεύεται;

   Πως αναπτύσσεται; Αποστεφανώνουμε τις θηλειές της μίας άκρης από τις θηλειές της άλλης άκρης. Γίνεται και μόνο με το ένα χέρι, κάτι που είναι ιδιαίτερα βολικό σε ειδικές φάσεις, πχ στην αναρρίχηση. Στη συνέχεια, κρατώντας το Μπαλάκι μόνο από τις θηλειές της μιας άκρης του δίνουμε δυό-τρία μαλακά τινάγματα και αναπτύσσεται αμέσως χωρίς μπερδέματα.

   Η φύλαξη, στη γενική του χρήση, γίνεται ακόμη και βάζοντας το Μπαλάκι απλά σε κάποια τσέπη, πχ στο σακίδιο, χωρίς να το περάσουμε κάπου.

   Εναλλακτικό στο Μπαλάκι είναι το μάζεμα σε Οχταράκι. 



Οχταράκι


   Για μικρά σχοινάκια, σπάγγους, και κορδονέτα.

   Το Οχταράκι είναι και εναλλακτικό στο Μπαλάκι για την αντίστοιχη χρήση σε σχοινένιους δακτύλιους. Όμως, σε αυτή τη χρήση, δεν μας διευκολύνει όσο το Μπαλάκι στην άμεση ανάπτυξη, και, δεν είναι τόσο βολικό σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Πως μαζεύεται;

   Έτσι μπορούμε να αποθηκεύσουμε ένα σχοινάκι ή ένα σπάγγο οπουδήποτε, πχ απλά σε μια τσέπη, ή αγκιστρωμένο κάπου, ή αγκιστρωμένα πολλά μαζί στη σειρά (όπως τα καρυδάκια).

   Το λέμε "Οχταράκι" για να μη συγχέεται με τον "κόμπο Οχτάρι" ή με τη συσκευή καταρρίχησης "Οχτάρι".


  Κανόνας πρώτος.  Πάντα στην ελεύθερη άκρη (ελεύθερη = μη δεμένη ή μη ασφαλισμένη), οποιουδήποτε σχοινιού είναι σε χρήση, κάνουμε ένα κόμπο Οχτάρι ή Διπλόκομπο.

  Κανόνας δεύτερος.  Βάζουμε και έναν άλλον να επιθεωρήσει, εκτός από τον έλεγχο που κάναμε εμείς οι ίδιοι, ότι κόμπο, δέσιμο, μηχανισμό, ή σύστημα έχουμε στήσει, στο πεδίο ή επάνω μας.

 
  Προσοχή  Η μεμονωμένη γνώση της χρήσης ενός κόμπου, όπως και οποιασδήποτε τεχνικής, εξοπλισμού, ή δεσίματος, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο. Απαιτείται συνολική γνώση των ασφαλιστικών προβλέψεων και των απαιτούμενων χειρισμών και τεχνικών για εκτέλεση οποιασδήποτε ενέργειας ασφάλισης, ανάρτησης, αναρρίχησης, καταρρίχησης.

 
___