11 Αυγ 2018
Savvas Hiker
Ανεβήκαμε στην κορυφή Όρνιο (1.350μ). Ο αέρας Αύγουστο μήνα ήταν τόσο ψυχρός που, μαζί με τα 5 μποφόρ ανέμου, κάναμε επιδόσεις ανάβασης χειμώνα με σχεδόν χωρίς μια στάλα ιδρώτα από όταν περάσαμε τα 1.000μ υψόμετρο και πάνω.
Ανηφορίζοντας, "εκπονήσαμε" και σχέδιο διαφυγής αν ξαφνικά έπιανε καμια φωτιά ψηλά. Θα πηγαίναμε κάθετα στη φορά του ανέμου, κατα προτίμηση από υπήνεμες πλευρές αν είχαμε διαθέσιμες, για χαμηλότερο ύψος μια και η φωτιά τρέχει πιο αργά στον κατήφορο, με κατεύθυνση προς κάποια περιοχή στα παλιά καμένα.
Ο πρώτος (Μανώλης) έκανε και ατομικό ρεκόρ ανάβασης της βόρειας Λυκοποριάς, μάλλον χαλαρά, σε 11λ με σακίδιο. Με τον δεύτερο και τελευταίο (εγώ) να φτάνει στα 12λ. Πεζοπορικώς, τυπικά (Naismith) η βόρεια Λυκοποριά γίνεται σε 13-14λ, και πρακτικά σε 18-19λ. Δεν επιλέξαμε την νότια Λυκοποριά γιατί θα τρώγαμε πολύ ήλιο.
Όταν άρχισε να νυχτώνει, το ανεμοδαρμένο κρύο πύκνωσε, άναψαν το τζάκι, και ήταν μια ακόμη εικόνα παραδοξότητας "σε άλλο κόσμο", από τις πολλές και συνήθεις του βουνού.
Αύγουστος με ψύχρα, το τζάκι αναμμένο, και τα φώτα της Αθήνας να λαμπυρίζουν κάτω στον καυτό κάμπο.
___