10 Μαι 2015
Savvas Hiker
9 Μαΐου 2015. Το Μεσονύχτι έχει ακόμη ροή, γύρω στα 20εκ στους λάκους. Ο ήχος του νερού, χωρίς τα θορυβώδη εφέ που προσθέτουν τα τοιχώματα του φαραγγιού παρακάτω, είναι καθαρός με διάφορες παράλληλες "νότες", που σε κάνουν να θυμηθείς γιατί από τους αρχαίους το ρέμα λεγόταν Κελάδων.
Η διάβαση είναι άνετη. Η διάσχιση, ακολουθώντας τη ροή μέχρι την αρχή του φαραγγιού και το σπήλαιο, είναι εύκολη αλλά ακόμη επικίνδυνη και δεν έχει νόημα από μη εξειδικευμένες ομάδες.
Εξερεύνησα την περιοχή για να δω αν υπάρχουν αξιοποιήσιμα κομμάτια μονοπατιών που αν χρησιμοποιηθούν στη σειρά να βγάζουν ένα καλό δρομολόγιο από δυτικά. Σαν πιο άνετες προσβάσεις βορειότερα από το "περίεργα" χαραγμένο αντίστοιχο τμήμα του μπλε μονοπατιού.
Τελικά τα μονοπάτια, όσα κατηφορίζουν προς Μεσονύχτι κάθετα στη γραμμή Κιάφα Καλαμαρά - Μάλε Τιέρι - Κλημέντι, είναι όλα κλειστά με συνεχόμενα εμπόδια από κλαδιά δέντρων και σχοίνων.Υποθέτω κυρίως από την εγκατάλειψη λόγω της κυκλοφορίας που προτιμά πλέον το κομμάτι του "μπλε μονοπατιού" που αντιστοιχεί στην περιοχή. Γενικά η κατάσταση του οικοσυστήματος είναι άθλια σε αυτό το κομμάτι του δάσους, κάτω από την γραμμή που όρισα, και όσο περισσότερο πλησιάζουμε προς την πλευρά του Πόρου απομακρυνόμενοι από την πλευρά της Κιάφας Καλαμάρα.
Το έδαφος κατά τόπους αποψιλωμένο και ανασκαμένο από τα έντομα, ενώ δεν περνάει πλέον άνθρωπος από εδώ, ίσως ούτε ζώα.
Παντού υπάρχουν κομμάτια εδάφους με εκτεταμένα και έντονα σκαψίματα από διάφορα είδη εντόμων, κυρίως είδη μυρμηγκιών, που έχουν επιρρεάσει και τη βλάστηση. Σε κάποια σημεία αν στεκόσουν ακίνητος τα ζωύφια ήταν τόσο πολλά που άρχιζαν αμέσως να ανηφορίζουν στις κάλτσες σου. Τα περισσότερα δέντρα έχουν προβλήματα είτε συχνότερα με τρύπες στο φλοιό, που μερικές φορές έβγαζε και υπόκωφο ήχο στο χτύπημα, είτε με εισχωρήσεις στον κορμό. Είναι συχνή η περίπτωση ξεραμένων δέντρων, ή πεσμένων μαζί με τις ρίζες και το χώμα. Σε κάποιες περιπτώσεις συναντάς δέντρα που έχουν σπάσει σε κάποιο ύψος με ινώδη διαχωρισμό του κορμού, εμφανώς λόγω εσωτερικής αποδόμησης. Πολλοί θάμνοι έχουν φύλλα με ασθενική όψη, πολυχρωμίες, ξηράνσεις, και διάφορες οργανικές βρωμιές. Μερικοί θάμνοι μοιάζουν με γκρίζους βρώμικους "πολυελαίους" από όσα ξένα φέρουν επάνω τους.
Η δική μου εντύπωση είναι οτι λείπουν κρίκοι στην αλυσίδα του οικοσυστήματος, έχοντας διαταράξει την ισορροπία σε διάφορα θέματα, πιθανόν και αυτό συνέπεια της φωτιάς στα γειτονικά κομμάτια της Πάρνηθας. Δεν γνωρίζω.
Είναι ενδεικτικό οτι σε αυτό το κομμάτι του δάσους δεν είδα πουθενά περιττώματα ζώων, σαν να αποφεύγουν την περιπλάνηση σε αυτή την περιοχή. Συνολικά, το δάσος εδώ δίνει αίσθηση ερημικού και αποτρόπαιου περιβάλλοντος, μέχρι κάτω στην όχθη του ρέματος.
Δεν είχα χρόνο να περάσω το ρέμα και να δω τις απέναντι πλευρές, προς το Ρουμάνι.
Αντίθετα πλησιάζοντας προς την περιοχή του "μπλε μονοπατιού" και της Κιάφας Καλαμαρά, μιλώντας πάντα για την περιοχή κάτω από τη γραμμή "Κιάφα Καλαμαρά - Μάλε Τιέρι - Κλημέντι" μέχρι την όχθη στο ρέμα της Γκούρας, είναι εμφανής η ύπαρξη μεγάλων ζώων παρά την εγγύτητα στον άξονα της συχνής διέλευσης πεζοπόρων, και ταυτόχρονα, δεν υπάρχει κορεσμός εντόμων στο έδαφος. Το δάσος εδώ δείχνει "υγιές".
______