22 Μαρ 2018
Savvas Hiker
Θα θυμάστε το παπούτσι που είχε εμφανιστεί... ανηρτημένο πέρυσι την Άνοιξη (περνάει ο καιρός ε;). Κάποιος θα το είχε βρεί κάπου τριγύρω και το έβαλε σε περίοπτη θέση.
Μετά από κάποιο διάστημα, είχε εξαφανιστεί, και φέτος περνώντας από την περιοχή (τέλη Φεβρουαρίου) το είδαμε πάλι. Τώρα, πάνω στην πινακίδα.
 |
| Μιλώντας για την περιοχή στον Αη Γιώργη, αυτή η πλευρά δίπλα στην εκκλησία, πάντα μου κάνει "κάτι" (φωτο Φεβ 2018). |
Το "ξέχασα", στον τίτλο, θέλει να πει περισσότερο ότι έχω πάντα "υλικό" από το αγαπημένο βουνό, όπως και διάφορες κουβέντες που μου λένε ή μου έρχονται όταν πεζοπορώ, αλλά αυτή την περίοδο δεν έγραφα και έμειναν στο αρχείο.
Η Άνοιξη, λοιπόν, που δεν την πολυπήραμε χαμπάρι φέτος, ακόμη, προσπαθεί να συνυπάρξει με την κλιματική αλλαγή. Μια βγαίνει ο ήλιος, και σε καίει σε δευτερόλεπτα (θα "την βάψουμε" το καλοκαίρι), μια πλακώνει άνεμος και σε παίρνει και σε σηκώνει.
Μερικές προχτεσινές φωτο, από το ΣΚ:
Άνοιξη και πρασινάδα (Αέρας)
Κάθομαι σε ένα βράχο να ξαποστάσω, και κοιτώντας κάτω,
πρόσεξα το χαλί (Άγιος Πέτρος, Μόλα).
Στο βόρειο Όρνιο
Μου ξέφυγαν κάτι μπλε-ουρανί λουλουδάκια, που φύτρωσαν σε μικρά μπουκέτα. Τα βλέπω από μικρός, αλλά δεν ξέρω πως τα λένε (πρέπει να μελετήσω κάποτε). Αυτά τα μπουκέτα είναι τέλεια όταν βγαίνουν πάνω σε ασβεστολιθικούς βράχους. Τα είδα το ΣΚ και αυτά, σε βράχινη ορθοπλαγιά (Κακή Ράχη), είπα θα τα φωτογραφίσω στην επιστροφή, μετά άλλαξα διαδρομή.
Ακόμη δεν έχω "καλή" φωτογραφική και είμαι με τη δανεική, μετά το χτύπημα της προηγούμενης στο βράχο απέναντι από το Φρούριο της Φυλής.
Θέλουμε ακόμη γύρω στις δυό εβδομάδες, κάπου προς τα μέσα Απρίλη, για να βγούν τα πρασινο-μεταξένια βλαστάρια στα έλατα.
___