Για την εύκολη ανάγνωση σε κινητά, κάντε διπλό ταπ στην περιοχή της σελίδας που σας ενδιαφέρει.

Η βίλα στο Πλατύ Βουνό

ή στα Πετράλωνα, ή του δικτάτορα Παπαδόπουλου όπως συνηθίζεται να λέγεται

14 Δεκ 2022   
Savvas Hiker  


 
   Η ακριβής θέση της βίλας ουδέποτε ήταν "μυστήριο". Όσοι ορειβατούν όπως και γενικά οι επισκέπτες στην Πάρνηθα ήξεραν από την αρχή την ύπαρξη της βίλας όπως και το που ήταν. Τη θυμάμαι από μικρός, τότε λίγο μετά που φτιάχτηκε, όποτε κάναμε τις νότιες διαδρομές στο Πλατύ βουνό και γενικά διελεύσεις σχετικές με το Ρουμάνι. Από πριν ακόμη τη δασική φωτιά την έβλεπες και από την Κυρά, και από τη Βιλιάνη -ή το Βιλιάνι- και από το μονοπάτι της Σκίπιζας, και από το Άρμα, και από αλλού, αφού... δεσπόζει σε περίοπτη θέση. Όμως δεν προσεγγίζαμε σε απόσταση μικρότερη από 500-700μ ανάλογα την κατεύθυνση, γιατί περιμετρικά είχε και περίφραξη και δύσβατο έδαφος, ενώ υπήρχε απαγόρευση πρόσβασης στον αποκλειστικό της δρόμο από ένα σημείο και μετά. 
 
  
   Τότε η πλησιέστερη στη βίλα πεζοπορική διέλευση ήταν από πάνω στο Πλατύ Βουνό όπου το κεντρικό μονοπάτι που έρχεται από τη Γαϊδουρόβρυση στα βόρεια, περνάει ψηλά δίπλα στη ΒΔ γωνία της περίφραξης, και κατεβαίνει νότια για Ρουμάνι. Το οποίο μονοπάτι μετά τη φωτιά, αντί από τη Γαϊδουρόβρυση, τώρα το πιάνουμε ανεβαίνοντας από ένα σημείο του δασικού δρόμου της βίλας.
 
Στο Πλατύ Βουνό, στη διακλάδωση του μονοπατιού από Γαϊδουρόβρυση
 

 
   Όλοι όσοι ορειβατούμε, κάποια στιγμή έχουμε σκεφτεί ότι το ερειπωμένο κτίσμα της βίλας θα μπορούσε να γίνει ένα πολύ καλό, ένα θαυμάσιο καταφύγιο. Εμφανισιακά δείχνει εντελώς ερείπιο αλλά δομικά είναι σε πολύ καλή κατάσταση, και χρειάζεται μόνο μια μεγάλη ανακαίνιση. Έχει όλα τα προσόντα χώρων, θέσης, προσανατολισμού, προσβάσεων, διαδρομών. Για προσκόπους, περιπατητές, ορειβάτες, μελετητές της φύσης, και άλλους. Αλλά αν για να γίνει καταφύγιο πρέπει και να ανοίξει η πρόσβαση αυτοκινήτων στον περιφερειακό της Πάρνηθας και στο δρόμο της βίλας, και το καταφύγιο να προσφέρει μέχρι και μαλλί της γριάς ξέρω'γω, με επακόλουθο τα απορρίμματα και τη λαίλαπα των γιωταχί και κάθε μη σχετικού με την αγάπη για τη φύση και τα βουνά που έρχεται απλά γιατί είναι "της μόδας", τότε δεν θέλουμε ένα τέτοιο καταφύγιο, άστο καλύτερα, μακριά και αγαπημένοι!

   Η βίλα αρχικά είχε επιλεγεί να γίνει ανατολικά απέναντι, στο ύψωμα του Λαγού, τουλάχιστον έτσι έλεγαν οι φήμες και ότι για αυτό είχε γίνει η κατασκευή του ξεκάρφωτου δρόμου που ανεβαίνει στον Λαγό από τον περιφερειακό της Πάρνηθας, φαινομενικά για να εξυπηρετεί μια μικρή εγκατάσταση που τώρα είναι εγκατελειμένη. Πάντως η επιλογή της θέσης, που είναι τώρα η βίλα, είναι εμφανώς αποτέλεσμα εκτεταμένης δουλειάς από διάφορα κλιμάκια και ειδικούς. Καταρχήν, το επιλεγμένο σημείο είναι "κέντρο-απόκεντρο", ενώ έχει θαυμάσια πανοραμική θέα στην κεντρική Πάρνηθα ταυτόχρονα δεν επιβάλλεται στο τοπίο όπως αντίθετα θα είχε συμβεί αν πχ γινόταν στο Λαγό.

   Είναι σε περιοχή με διακλαδώσεις μονοπατιών που διασυνδέουν βασικές περιοχές και διασχίσεις, όπως προς Γαϊδουρόβρυση, Γκούρα, Ρουμάνι, Μποντιά, Σπ.Πανός, Άρμα, Βιλιάνι, Διάσελο Πανός, Πλατάνα, Σκίπιζα, και πάει λέγοντας. Έχει πανοραμική θέα προς την Ελευσίνα και το Άρμα, και όλο γύρω περνώντας το μάτι από Κυρά, Παληοχώρι, Βιλιάνι, Καραβόλα, κλπ. Η θέση έχει διακριτική, εύκολη, και άμεση προσέγγιση από Αθήνα με ελικόπτερο, περίπου ακολουθώντας τις μεγάλες χαραδρώσεις της περιοχής, το δε διάσελο με το Στατήρι λίγο πιο κάτω από τη βίλα είναι άψογο σημείο για το ελικοδρόμιο που είχε γίνει, ενώ ταυτόχρονα σε επίπεδο ασφάλειας η περιοχή δεν μπορεί να προσεγγιστεί αιφνιδιαστικά από αέρος. Και όλα αυτά συνδυάζονται σε μια πλαγιά με ανατολικο-μεσημβρινό προσανατολισμό που κάνει πιο "φιλική" τη διαμονή σε αυτή τη θέση, η δε πρόσοψη του κτίσματος είναι ανατολική.

   Η επιλογή της θέσης είναι άψογη και όσον αφορά την ασφάλεια στην πρόσβαση, οι οποία έχει μελετηθεί με ευφυή τρόπο. Η βίλα συνδέεται με το οδικό δίκτυο μόνο με έναν μακρύ δασικό από το Διάσελο του Πανός, με όλες τις υπόλοιπες κατευθύνσεις να είναι περιορισμένες από χαραδρώσεις και βραχώδεις πλαγιές. Το ρέμα Καμπέρα (Μποντιά) αρχίζει από το Διάσελο του Πανός στα βόρεια και περιτρέχει τη θέση από ανατολικά μέχρι νοτιοδυτικά όπου συναντάει το φαράγγι του Κελάδωνα. Ένα μεγάλο μάλιστα κομμάτι στο ρέμα Καμπέρα (ή τοπικά εδώ ρέμα Βιλιάνι) ανατολικά νοτιοανατολικά, εκείνη την εποχή ήταν και περιφραγμένο φιλοξενώντας το τότε καταφύγιο των ελαφιών της Πάρνηθας.
 
 
 
   Τώρα ακολουθούμε τη βόρεια πλευρά εκείνης της πρώην περίφραξης από ένα σημείο στο παλιό μονοπάτι προς Διάσελο Πανός μέσα στη χαράδρωση, για να ανέβουμε στον δασικό της βίλας και στα μονοπάτια στο Πλατύ Βουνό αν ο προορισμός μας στη συνέχεια θα είναι προς τα νότια.
 
 
 
 
   Στα δε βορειοδυτικά της βίλας ανηφορίζει η βραχώδης πλαγιά στο Πλατύ Βουνό όπου ψηλά βρισκόταν ένα φυλάκιο φρουράς, σε μέγεθος θαλάμου με μεταλλικό σκελετό, που επάνδρωνε τουλάχιστον δύο "ορεινές" σκοπιές. Μία σκοπιά με προβολέα, σε ένα πλάτωμα με κάπως δύσκολη πρόσβαση από τη βίλα, και μία σκοπιά ακόμη ψηλότερα, προς την κορυφούλα που είναι στη ΒΔ γωνία της περίφραξης της βίλας πάνω από τη θέση Ξερόλακες. Καμιά φορά όταν περνάμε εκεί στα ψηλότερα, από/προς Ρουμάνι, σκέφτομαι πως θα ήταν να φυλάει κανείς "γερμανικό νούμερο" σε εκείνες τις σκοπιές με τις άγριες καιρικές συνθήκες της Πάρνηθας, αλλά και το να διανυκτερεύει στο διπλανό φυλάκιο με τη δύσκολη πρόσβαση για προμήθειες. 
 
 
 
   Κάτω, πιο χαμηλά από τη βίλα, κάποιες βάσεις και μικρά κτίσματα ήταν μάλλον οι κυρίως εγκαταστάσεις της φρουράς, ενώ σε κάποιο σημείο στον αποκλειστικό δρόμο των 2χλμ που συνδέει τη βίλα με το διάσελο υπήρχε μια ακόμη σκοπιά ή "πύλη".
 
 
Σημείο με ίχνη χώρου πύλης, στον δασικό δρόμο λίγο πριν την τελευταία στροφή όπου η βίλα θα γίνει ορατή στον επισκέπτη.
 
  
 
   Η ίδια η βίλα είναι περίπλοκη, και είναι γενικά σε τρία επίπεδα με το κάτω να είναι ισόγειο ή σαν υπόγειο ανάλογα από που προσεγγίζει κάποιος, και τελειώνει με κεραμοσκεπές και ταράτσες, ενώ από απόσταση δίνει μόνο την εντύπωση ενός απλού κτίσματος με δίρριχτη στέγη "πρίσματος" αισθητικής του '60 και με σιδερένια μαδέρια για κολώνες στη βεράντα εισόδου. Γενικά η εκτέλεση του έργου "μυρίζει στρατό" του 60-70, που όμως στα σχέδια είχε βάλει τα δυνατά του για "κάτι καλό".
 
 
 
   Στο εσωτερικό υπάρχουν 2-3 σκάλες που αλληλοσυμπληρώνονται εξυπηρετώντας κάθε επίπεδο με διαφορετικό τρόπο. 
 
 
 
   Στη σάλα βλέπει ο εσωτερικός εξώστης ενός από τα δύο μεγάλα δωμάτια-διαμερίσματα, το οποίο τουλάχιστον οπτικά είναι το κυριότερο στο κτίσμα. 
 
 

 
   Τα πλακάκια στο μπάνιο αυτού του δωματίου-διαμερίσματος, είναι πράσινα ενώ στο δάπεδο έχει μαύρα μάρμαρα. 
 
 

 

 
   Το διαμέρισμα έχει και εξωτερικό εξώστη, ενώ το παράθυρο του βλέπει νότια προς την Μποντιά και το Ρουμάνι, την ορθοπλαγιά του Άρματος και το φαράγγι του Κελάδωνος, και πιο πέρα προς το Θριάσιο Πεδίο και τη θάλασσα με τον ορίζοντα της Σαλαμίνας. 
 
 

 

 
   Το άλλο δωμάτιο-διαμέρισμα είναι σε έναν περίπου ημιόροφο ανάμεσα στο επίπεδο του προηγούμενου διαμερίσματος και του επιπέδου της σάλας. Στο διάδρομο που οδηγεί σε αυτό υπάρχει εντοιχισμένο ντουλάπι με ένα μεγάλο πλήθος επικοινωνιακών συνδέσεων, αλλά δεν είναι εμφανές αν σχετίζεται με τη χρήση αυτού του διαμερίσματος. Εκτός από την είσοδο στο εσωτερικό, το διαμέρισμα αυτό εχει και εξωτερική είσοδο από τη βόρεια πλευρά της οικοδομής στη γωνία με τη χαρακτηριστική κόκκινη επένδυση και την περίπου ανεξάρτητη αυλή - μικρό κήπο. Βλέπει προς τα δυτικά δηλ στο Πλατύ Βουνό, και προς τα βόρεια στην Καραβόλα, στο δε μπάνιο εδώ, που είναι σχετικά μικρό, τα πάντα είναι ροζ. 
 
 
 

 
   Στο πιο κάτω επίπεδο είναι η σάλα και διάφοροι χώροι υποδοχής, 
 
 
 

 
   και στο ακόμη πιο κάτω, κρίνοντας από πολλές ενδείξεις οι χώροι ήταν μάλλον βοηθητικοί όπως και χώροι για το προσωπικό.
 

 Δεξαμενή σε κτίσμα λίγο πιο πάνω από τη βίλα

 

 

   Εκείνο το οποίο θα μπορούσε κανείς να επισημάνει σαν χαρακτηριστική υπερβολή, και μάλιστα αυθαίρετη υπερβολή αφού δεν αφορά κάποια εγκατάσταση κρατικής ασφάλειας αλλά μια εξοχική κατοικία, είναι η περίφραξη της έκτασης που περιβάλλει τη βίλα με πάσσαλους από βαριές σιδερογωνιές και πλέγμα, ύψους περίπου 2.5 μέτρα. Για την οποία περίφραξη γίνονται πολύ λίγες αναφορές, ίσως γιατί πρέπει κάποιος να έχει περπατήσει στο ιδιαίτερα κακοτράχαλο έδαφος εκτός μονοπατιού ώστε να αντιληφθεί το τεράστιο μήκος της -την εκτιμώ κατ'ελάχιστο στα 4 χλμ- την πολύ μεγάλη εργασία για την κατασκευή της, προφανώς και το κόστος. Μάλιστα, στα περισσότερα σημεία το έδαφος είναι τόσο κακοτράχαλο που τα υλικά δεν μπορεί να μεταφέρθηκαν εκεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο εκτός από αέρος. 
 
   Αντίθετα, επιστρέφοντας στα δύο μεγάλα δωμάτια-διαμερίσματα, τα οποία το καθένα έχει υπόσταση ξεχωριστής πτέρυγας στο εσωτερικό του κτηρίου, τα μπάνια όπως είδαμε δεν είναι της "χλιδής" που θα περίμενε κάποιος. Με μόνη διαφορά στην πολυτέλεια, σε σύγκριση με τα μεσοαστικά σπίτια της εποχής, ότι οι τοίχοι έχουν πλήρη κάλυψη από πλακάκια. Κατα τα άλλα, πλακάκια, είδη υγιεινής, θήκες, μπανιέρες, έστω κατα περίπτωση κρίνοντας μόνο από κομμάτια ή ίχνη τους, αλλά και ως χώρος τα μπάνια, δεν είναι κάτι ιδιαίτερο.

   Σαφώς όμως, το ιδιαίτερο εδώ είναι το να είσαι στο μπάνιο σου και να βλέπεις στην αυλή σου από το παράθυρο το δάσος της Καραβόλας ή την ορθοπλαγιά στο Άρμα και τη θάλασσα από πίσω. Φιλοσοφώντας γενικότερα, αυτό το ανεκτίμητης αξίας προνόμιο, είναι και ένα αποκαλυπτικό δείγμα για τους λόγους όσων δι-αγκωνίζονται με λύσσα στο να πάρουν την εξουσία, νόμιμα ή όχι.




 
___
   Βλέπε στα "Χρήσιμα" την πρόβλεψη και την κατάσταση του καιρού, από κάμερες και σταθμούς σχετικούς με την περιοχή μιας διαδρομής
 
   Οι κανόνες στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας

____________