Μια ιστορία από τον Αύγουστο
19 Ιαν 2018
Savvas Hiker
Μια αντρική φωνή με επανέφερε από την αποχαύνωση της νιρβάνας, ξαφνιάστηκα.
Την προηγουμένη ουδείς ήθελε να ακολουθήσει στο βουνό, ήθελαν όλοι να πάνε για μπάνιο. Ο πιο χαρακτηριστικός ήταν ο Μίλτος, κουνώντας το δάχτυλο πέρα δώθε "νο-νο-νο-νο", και συμπλήρωσε "εσύ μωρέ δεν ήσουνα που δεν έκανες θερινό βουνό; Τι σε έχει πιάσει τελευταία;".
Τώρα είχα ξεκινήσει πρωί-πρωί, και πλέον τραβερσάριζα στην άσφαλτο πάνω από το Μπάφι για ανατολικά.
- Να ρωτήσω. Ξέρετε πως θα πάμε στο Μεσιανό Νερό;
Ένα ζευγάρι μπροστά μου στην άσφαλτο, στα 50 μέτρα, ντάλα κάτω από τον ήλιο, είχαν πισωγυρίσει και με κοιτούσαν, μέσα από τα μαύρα τους γυαλιά την μοναδική τους προστασία από τον ήλιο. Φανελάκια τιραντέ, σορτς -κοντοβράκια θα τα έλεγα- λεπτόσολες σαγιονάρες, ούτε καπέλα, ούτε τίποτα. Ακόμη και για μπάνιο να πήγαιναν, δεν έκαναν ούτε για τουρίστες του '70 με ωτοστόπ για τίποτα βραχάκια. Όσο τους πλησίαζα σκεφτόμουν πως να τους κατευθύνω χωρίς να μπλεχτούν πουθενά.
Σταμάτησα κάτω από ένα δέντρο.
- Ας τα πούμε καλύτερα στον ίσκιο.
- Ναι, ναι, καλύτερα. Πως το λένε αυτό; Μεσαίο Νερό; Μεσιανό Νερό;
- Μεσιανό, αλλά πρέπει να σκεφτώ από που θα σας στείλω για να μη χαθείτε αλλά και να μπορέσετε να πάτε με τις... παντόφλες.
Έσκασαν στα γέλια.
- Διαβάσαμε προχτές για την πηγή, είχε πάει και μια φίλη μας παλιότερα, έτσι είπαμε να κάνουμε μια καλοκαιρινή απόδραση λίγο διαφορετική.
- Λοιπόν, θα πάτε αυτή την άσφαλτο. Θα δείτε μια διασταύρωση με χωματόδρομο, πάει για το καταφύγιο Φλαμπούρι. Δεν στρίβετε. Στην επόμενη διασταύρωση, άσφαλτο με άσφαλτο, στρίβετε δεξιά. Μετά από κάμποσο, η επόμενη διασταύρωση είναι με δύο χωματόδρομους δεξιά που είναι κλειστοί με μπάρες, θα πάρετε τον δεξιότερο που πάει προς τα πίσω. Μετά από καμια τρακοσαριά μέτρα, θα δείτε πινακίδα δεξιά στο δάσος και θα διακρίνετε το χώρο της πηγής.
Χάραζα και στο έδαφος με το μπατόν για να έχουν μια εικόνα.
Ο άντρας επανέλαβε τις οδηγίες, αργά, για να τις θυμάται.
- Οκ, το'χω! Σε ευχαριστούμε πολύ!
- Καλό δρόμο!
Έφυγαν στην άσφαλτο. Τι να έκανα, τους έστειλα από την πιο ασφαλή και γρήγορη για αυτούς διαδρομή και ας ήταν όλο δρόμο και ήλιος.
Έφυγα από πάνω, στο μονοπάτι προς Μόλα.
Πάνω από τη διασταύρωση για Φλαμπούρι κοντοστάθηκα. Λέω, καλού κακού ας δω πως τα πάνε.
Δεν άργησαν, αμέσως σχεδόν, τους άκουσα να συζητάνε διαβάζοντας τις πινακίδες και μετακινήθηκα να τους βλέπω.
- Εδώ λέει Φλαμπούρι, έτσι δεν το είπε;
- Μάλλον, αλλά είναι διασταύρωση με άσφαλτο
Τότε θυμήθηκα. Η αρχή της διασταύρωσης έχει μερικά μέτρα άσφαλτο. Ώρε μπέρδεμα, καλά που στάθηκα.
Φώναξα μέσα από το δάσος:
- Στην επόμενη διασταύρωση παιδιά!
Απάντησε η γυναίκα:
- Ναι αλλά εδώ είναι διασταύρωση με άσφαλτο!
- Ναι είναι για λίγο, συνεχίστε ευθεία!
- Ευχαριστούμεε
- Να'στε καλάα
Συνέχισα στο μονοπάτι. Στο δρόμο σκεφτόμουν αυτό που λέω πάντα στο μπλογκ. Οι αναρτήσεις διαδρομών θέλουν χρόνο για να γίνουν γιατί μια διαδρομή, όσες και φορές να την έχεις κάνει, πρέπει να την κάνεις πάλι με "μάτι" μιας καταγραφής που θα απευθύνεται σε άλλους. Κοίτα, λοιπόν, μια λεπτομέρεια που μιλώντας στο πόδι είχα ξεχάσει, και αν δεν είχα σταθεί θα τους είχε οδηγήσει αλλού μέσα στη ζέστη. Ήταν και το Φλαμπούρι κλειστό εκείνη τη μέρα.
Το μονοπάτι κατεβαίνει στη διασταύρωση για Μόλα, εκεί τους περίμενα. Μετά από λίγο, φάνηκαν.
Μπράβο πάντως, με σαγιονάρες ή όχι, πήγαιναν σφεντόνα.
- Παιδιά, εδώ πάτε δεξιά
- Να'σαι καλά βρε φίλε!
- Αντικουνουπικό έχετε;
- Όχι, γιατί;
- Κάνει πολλή ζέστη για τα δεδομένα του βουνού, και θα αγριέψουν τα έντομα. Στην πηγή καλύτερα καθήστε λίγο μακρύτερα.
- Χαχα δεν καταλαβαίνουμε εμείς, είμαστε κομάντα
- Χαχα. Είπαμε, στην επόμενη διασταύρωση θα πάρετε τον πιο δεξιό χωματόδρομο. Ναι;
- Έγινε
Πήρα τη συνέχεια του μονοπατιού, που συνεχίζει ανάμεσα στις ασφάλτους.
Μόλις είχα κάνει περίπου ένα λεπτό στο δάσος, ακούω στριγγλιές.
- Αχ! αχ! διώξτη, διώξτη!
- Μια μύγα είναι, πως κάνεις έτσι;
- Δεν ξεκολλάει σου λέω! Ααα!
- Περπάτα, περπάτα να φύγει!
- Τρέχω δεν περπατάω, ααααα
- Πάμε! πάμε!
Για το επόμενο πεντάλεπτο, άκουγα ακόμη τσιριχτές φωνές, τόσο συχνές, που με την ακοή μπορούσες να σχεδιάσεις τη γραμμή του δρόμου σε χάρτη.