10 Σεπ 2018
Ανδρέας Μ....και το σπάσιμο νεύρων. Όλη τη μέρα χτες όπου και να σταθήκαμε στο Μαυρόρεμα μέχρι πάνω στο πυροφυλάκιο, και μέχρι μια κορφή που ο Σάββας κυνηγούσε ντε και καλά να βγάλει φωτογραφία έναν αετό που μας είχε πάρει στο κατόπι από έλατο σε έλατο (τελικά τον έβγαλε ο... αετός φωτογραφία), κάθε τρείς και λίγο "γρου!". Συνάδελφοι ορειβάτες καλώς τα δεχτήκαμε.
Όσο προχωράει το φθινόπωρο (καλό φθινόπωρο κιόλας εύχομαι) το μαρτύριο θα δυναμώνει όπως η σταγόνα στο κούτελο. Οι ελάφηδες θα κλιμακώνουν όλο και περισσότερο τις φωνητικές επιδείξεις, "μπας και μαζευτεί χαρέμι να βγάλουμε τα έξοδα". Από εμάς οι πιο φυσιολάτρες να πούμε θα μαζεύονται κατά ομάδες στα πυροφυλάκια γιατί έχουν θέα (και ακουστική) και θα μετράνε, "ένας, δύο, ..., τρείς". Θα μετράνε τους μυκηθμούς. Τα μουγκανητά δηλαδή. Σε λίγο θα μετράνε και πόσο την έχει ο... ελάφης.
Τελοσπάντων οι θυληκές είναι ακόμα στο δε βαριέσαι ας φάμε κανένα τριφύλλι μέχρι να πάρουν απουσίες τον άλλο μήνα.
Προς το παρόν σκορποχώρι |
___